همه مراجع: دیه براى نطفه، ۲۰ مثقال شرعى طلاى سکه دار؛ براى علقه (خون بسته شده) ۴۰ مثقال و براى مضغه (پاره گوشت) ۶۰ مثقال است. اگر استخوان داشته و بدون گوشت باشد، ۸۰ مثقال و اگر گوشت آن را پوشانده و خلقت کامل شده باشد، ۱۰۰ مثقال است. اگر روح در آن دمیده شده؛ چنانچه  پسر باشد، ۱۰۰۰ مثقال اگر دختر باشد، ۵۰۰ مثقال شرعى طلاى سکه دار  دیه دارد. گفتنى است روح در حدود چهار ماهگى، در جنین دمیده مى شود.[۱]

 

 

پی نوشت

[۱]  – وحید، منهاج الصالحین، ج ۳، م ۳۷۹؛ فاضل، جامع المسائل، ج ۱، س ۱۹۴۶؛ امام، تحریرالوسیله، ج ۲،  دیه الجنین و دفتر: همه مراجع.