شخصی از روات برجسته‌ی عامّه است، در تذکره الحفّاظ ذهبی می‌گوید: خیلی انسان بزرگی است، امام اوحد حافظ است، ولی حرف‌های بدی راجع به خلیفه گفته است. بعد می‌گوید: «أَیُّهَا الرَّجُل الَّذِی شَرِبتَ بَولَک»، می‌گوید: ای بیچاره‌ای که ادرار خود را می‌خوری! چقدر تو شعور نداری این حرف‌ها را می‌گویی؟ نمی‌دانی حرام است، یعنی نمی‌گوید راست می‌گویی یا دروغ می‌گویی، می‌گوید اصلاً حرف زدن راجع به این چیزها حرام است.

شما وقتی ۵۰۰، ۶۰۰ سال فشار سنگین گذاشتی صدا از کسی درنیاید بعد می‌گویید شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) افسانه است، معلوم است. گرچه با خیلی سندها هنوز می‌شود صحبت کرد، یعنی حرف‌هایی که اقلّ آن این است که متّهم ردیف اوّل را معلوم کند چه کسی است. بله، صراحت‌ها را عرض کردم از بین برده‌اند، طبیعی هم هست.