آیه‌ی دیگری که پروردگار متعال به عنوان یک معامله با بندگان مطرح فرموده است آیه‌ی سوره‌ی توبه است. «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ یُقاتِلُونَ فی سَبیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ »[۱] خدا خود را خریدار معرّفی فرموده است. مؤمن را فروشنده. مبیع را جان‌ها و مال‌های مؤمنین، ثمن را «الْجَنَّهَ». طریق معامله، متد معامله، روش معامله، کیفیّت تحقّق معامله حضور در جبهه‌ی نبرد است که «یُقاتِلُونَ» در یک جبهه‌ای که در آن جبهه هم باید به دشمن هجوم برد و سعی کرد جبهه را از لوس وجود دشمنان خدا و کفّار پاک کرد و وقتی جنگ بود، قتال بود، کشتن بود، کشته شدن هم است. «یُقاتِلُونَ» نتیجه‌ی مقاتله هم کشتن است و هم کشته شدن!
یک چنین معامله و تجارت و عقدی را خدا بین خود و مؤمنین به تصویر کشیده است و سیمای یک چنین معامله‌ای را برای ما تصویر نموده است و بعد هم فرمود: «فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ» مبارک شما باشد.
پی نوشت
[۱]– سوره‌ی توبه، آیه ۱۱۱٫
پاسخ دهید