بهره مندى از فرزند صالح، شیرینى و جذابیتى دارد که کمتر کسى پیدا مى شود که مایل باشد از این نعمت عظیم خداوند محروم شود. با نگاهى گذرا به آیات و روایاتى که در مورد فرزند وارد شده است، مى توان به نگرش اسلام به فرزند و اهمیت آن واقف شد. از مجموع آموزه هاى دینى در رابطه با فرزند، چنین استفاده مى شود که فرزندان نعمت هاى الهى نزد والدین اند و همانند سایر نعمت هاى الهى، هم مى توان با بهره گیرى صحیح از آن ها در مسیر تکامل و هدایت، گام برداشت.

در اینجا به نمونه هایى از فرمایشات قرآن کریم و روایات و تعابیر آنها درباره فرزند اشاره مى کنیم.

۱ – گلى از گل هاى بهشت

پیامبر گرامى اسلام در روایتى زیبا و ارزشمند و تعبیرى جذّاب مى فرمایند: «فرزند صالح گلى از گل هاى بهشت است»[۱]یعنى همان طور که گل هاى بهشتى باعث وجد و سرور اهل بهشت مى شود، فرزند صالح نیز باعث شادمانى و سرور والدین مى گردد.

۲ – خیر و برکت

در روایات متعددى از فرزند به عنوان خیر و برکت و همچنین نعمت ارزشمند، یاد شده است.

پیامبر بزرگوار اسلام حضرت محمد صلى الله علیه و آله نیز به ابن عباس فرمودند: «خانه اى که در آن کودکى نباشد، خیر و برکت ندارد».[۲]

امام زین العابدین علیه السلام مى فرمایند: «فرزند، بهترین نعمت است؛ اگر زنده باشد، دعاکننده اى نقد است و اگر چنانچه بمیرد، شفاعت کننده اى است که انسان او را پیشاپیش مى فرستد».[۳]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:علی احمد پناهی/پرسش وپاسخ دانشجویی

[۱] – «الولد الصالح ریحانه من ریحان الجنّه»؛ مستدرک الوسایل، ج۱۵، ص۱۱۳٫

[۲] – «یا ابن عباس بیتٌ لاصبیان فیه لابرکه فیه»؛ کنزالعمال، ج۱۶، ص۲۸۱٫

[۳] – «نعم الشى ء الولد، ان عاش فدعاء حاضر، و إن مات فشفیع سابق»؛ همان، ص۱۱۲٫