«جاهل قاصر» کسى است که در تحصیل علم کوتاهى نکرده است؛ یعنى، در شرایطى است که امکان دسترسى به حکم خدا براى او وجود ندارد و یا خود را جاهل نمى داند و احتمال بطلان اعمالش را نمى دهد. اما «جاهل مقصر» کسى است که در تحصیل علم کوتاهى کرده است؛ یعنى، امکان آموختن و یادگیرى معارف اسلامى و احکام الهى را داشته؛ ولى آنها را یاد نگرفته است. جاهل قاصر در برخى موارد مورد عقاب و عذاب خداوند قرار نمى گیرد؛ ولى جاهل مقصر بایسته و سزاوار آن است.[۱]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی

[۱] – مصباح، فوائد الاصول، ج ۲؛ خاتمه الکلام فى الجاهل العالم قبل الفصح؛ الثانى، کفایه الاصل خاتمه الاصول، صص ۳۷۴ـ۳۷۹؛ التنقیح فى شرح العروه الوثقى کتاب الاجتهاد والتقلید، مسئله ۱۶، ص۱۹۵ـ۲۰۲٫