همه مراجع (به جز سیستانى و مکارم): لباس شهرت، لباسى است که پوشیدن آن براى شخص، به جهت جنس پارچه یا رنگ یا کیفیت دوخت یا مندرس بودنش و مانند آن، معمول نبوده و خلاف شأن او به حساب آید؛ به طورى که اگر آن را در برابر مردم بپوشد، توجه آنان را به خود جلب کرده و انگشت‌نما مى‌شود.[۱]

آیت‌الله سیستانى: منظور لباسى است که مؤمن را به صورتى زشت و نامناسب در آورد.[۲]

آیت‌الله مکارم: لباس شهرت، لباسى است که جنبه ریاکارى دارد و شخص مى‌خواهد به وسیله آن مثلاً به زهد و ترک دنیا مشهور شود، خواه از جهت پارچه یا رنگ آن باشد و یا دوخت آن. امّا اگر واقعاً قصدش ساده پوشیدن است و جنبه ریا کارى ندارد، نه تنها جایز است؛ بلکه عملى شایسته است.[۳]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی

[۱] – توضیح‌المسائل مراجع، م۸۴۵؛ نورى، توضیح‌المسائل، م۸۴۶؛ بهجت، توضیح‌المسائل، م۷۱۱؛ خامنه‌اى، اجوبهالاستفتائات، س۱۳۶۱؛ وحید، توضیح‌المسائل، م۸۵۱٫

[۲] – دفتر: سیستانى.

[۳] – مکارم، توضیح‌المسائل مراجع، م۸۴۵٫