«کفّاره» از ماده «کفر» به معناى پوشاندن است و در اصطلاح دینى، عبارت است از: «پرداخت صدقه، قربانى و انجام دادن عمل شرعى و مانند آن به جهت گناهى که انجام گرفته است». از آنجایى که آثار گناه را محو مى‌سازد و آن را از انسان مى‌پوشاند، «کفّاره» مى‌نامند.

انسان کافر، نیز از آن جهت که حقایقى از قبیل خدا، قیامت، نبوت و… را انکار کرده و آن را از خود مى‌پوشاند، کافر نامیده مى‌شود. کفّاره در همه شریعت‌ها و ادیان، براى اجتناب از پیامدهاى سوء اعمال شرعى، غیراخلاقى و مخالف اصول اجتماعى انجام مى‌گیرد.

مهم‌ترین آثار آن، جلب رضایت و فرو نشاندن خشم الهى است. کفّاره چند نوع است: معین، مخیر، مرتب، مرتب و مخیر و کفّاره جمع. تعریف و موارد هریک از اینها در جاى خود بیان شده است.[۱]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی

[۱] – لسان العرب، ماده کفر ؛ مجمع البحرین، ماده کفر ؛ فرهنگ اصطلاحات فارسى ؛اللمعه الدمشقیه.