آیات عظام امام، بهجت، خامنه‏اى، صافى و فاضل: درس خواندن، حل مسائل و مباحثه – به ویژه در امور دینى – بسیار کار پسندیده‏اى است؛ ولى اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگرى و اظهار فضل باشد، حرام است و بنابر احتیاط واجب اعتکاف را نیز باطل مى‏سازد. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است.[۱]

آیه اللّه‏ تبریزى: مباحثه – به ویژه در امور دینى – بسیار کار پسندیده‏اى است؛ ولى اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگرى و اظهار فضل باشد، حرام است؛ ولى اعتکاف را باطل نمى‏سازد. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است.[۲]

آیات عظام سیستانى، مکارم، نورى و وحید: مباحثه – به ویژه در امور دینى – بسیار کار پسندیده‏اى است؛ ولى اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگرى و اظهار فضل باشد، حرام است و اعتکاف را نیز باطل مى‏سازد. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است.[۳]

پی نوشت ها

[۱] – امام و فاضل، تعلیقات على العروه، ج ۲، احکام الاعتکاف، م ۳ ؛ صافى، هدایه‏العباد، ج ۱، م ۱۴۲۱ و ۱۴۲۳ و بهجت، وسیله النجاه، ج ۱، م ۱۲۰۸ و ۱۲۱۰٫

[۲] – منهاج‏الصالحین، الاعتکاف، م ۱۰۸۰٫

[۳] – نورى و مکارم، تعلیقات على العروه، ج ۲، احکام الاعتکاف، م ۳ ؛ سیستانى و وحید، منهاج‏الصالحین،الاعتکاف، م ۱۰۸۰٫