در همه‌ی زمینه‌ها فعّال بود. به نظافت خیلی اهمیّت می‌داد. همیشه از همسایه‌ها می‌خواست که کوچه را تمیز نگه دارند.

تعدادی سطل زباله تهیّه کرد و روی آن‌ها نوشت: «النَّظَافَهُ مِنَ الْإِیمَانِ».

سطل‌ها را با میخ روی تیرهای چوبی چراغ برق نصب کرد.

گفتم: «همسایه‌ها که خودشان سطل زباله دارند.»

گفت: «می‌خواهم اگر رهگذری از کوچه عبور کرد، حتّی ته سیگارش را هم روی زمین نیندازد و همه، آشغال‌هایشان را درون سطل‌ها بریزند.»

و امروز بعد از گذشت بیست سال از شهادت محسن جعفری، هنوز هم آثار آن میخ‌ها روی تیرهای چراغ برق باقی مانده است، آثاری که یادآور حضوری آسمانی اوست.

رسم خوبان ۹٫ آراستگی و نظم. صفحه‌ی ۹۲/ مسافران آسمانی، ص ۵۹