اربلی گفته است:

کمال الدّین گفته است: کنیه‌اش تنها «ابو عبدالله» است، لیکن لقب‌های او بسیار است: رشید: طیّب، وفیّ، زکیّ، مبارک، تابع رضای خدا، سبط. همه‌ی این لقب‌ها بر او اطلاق می‌شد. زکیّ مشهورترین لقب اوست ولی والاترین لقبش آن است که رسول خدا (ص) درباره‌ی او و برادرش فرموده است که این دو سروران جوانان اهل بهشتند. پس، این لقب، گرامی‌ترین لقب‌هاست. همچنین سبط که در حدیث صحیح از پیامبر خدا آمده است که فرمود: حسین، سبطی از سبط‌هاست.

 

 

 قال الاربلیّ:

قال کمال الدّین (ره): کُنْیَتَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ لَا غَیْرُ، وَ أَمَّا أَلْقَابُهُ فَکَثِیرَهٌ: الرَّشِیدُ وَ الطَّیِّبُ وَ الْوَفِیُّ وَ السَّیِّدُ، وَ الزَّکِیُّ، وَ الْمُبَارَکُ، وَ التَّابِعُ لِمَرْضَاهِ اللَّهِ وَ السِّبْطُ فَکُلُّ هَذِهِ کَانَتْ تُقَالُ لَهُ وَ تُطْلَقُ عَلَیْهِ، وَ أَشْهَرُهَا الزَّکِیُّ وَ لَکِنَّ أَعْلَاهَا رُتْبَهً مَا لَقَّبَهُ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ (ص) فِی قَوْلِهِ عَنْهُ وَ عَنْ أَخِیهِ: إِنَّهُمَا سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّهِ فَیَکُونُ أَشْرَفَهَا وَ کَذَلِکَ السِّبْطُ فَإِنَّهُ صَحَّ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) أَنَّهُ قَالَ: حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاطِ.[۱]


[۱]– کشف الغمه ۲ عنه البحار ۴۳ ح ۲ و العوالم ۱۷ ح ۱٫