[در ماه ذو القعده] توبه‌ی راستینی انجام بده و از آنچه قبل از ورود در این ماه بوده‌ای! و اگر به آنچه روایت شد از عمل توبه در روز یک‌شنبه‌ی ماه مذکور عمل نمائی به فضیلت [گرانبها] و بزرگی که در آن است، نائل می‌شوی! و آن حدیثی است که روایت شده از رسول خدا (ص) که:

«ایشان در روز یک‌شنبه‌ی ماه ذی القعده خارج شدند و فرمودند: ای مردم! چه کسی از شما می‌خواهد توبه کند؟! راوی می‌گوید: گفتیم: ای رسول خدا، همه‌ی ما می‌خواهیم توبه بکنیم. فرمود:

غسل کنید و وضوء بگیرید و چهار رکعت نماز [دو تا دو رکعتی] بخوانید در هر رکعت یک مرتبه فاتحه الکتاب [سوره‌ی حمد] و سه مرتبه [سوره‌ی] قل هو الله اَحد و یک مرتبه معوّذتین [سوره‌ی فلق و سوره‌ی ناس] سپس [پس از اتمام هر دو نماز] هفتاد مرتبه استغفار: [اَستغفِرُ اللهَ رَبِّی و اَتُوب الَیه] سپس آن را ختم کنید به: «لا حولَ و لا قوَّهَ الاَّ باللهِ العلیِّ العَظیم». سپس بگویید:

«یا عزیزُ یا غفّار اِغفِر لی ذُنُوبی و ذُنوبَ المؤمنینَ و المؤمناتِ فإنَّهُ لا یَغفِرُ الذُّنوبَ الاَّ اَنت». پس از آن [حضرت] (ص) فرمودند:

هیچ بنده‌ای نیست از امّت من که این عمل را انجام بدهد مگر این‌که از آسمان ندا داده می‌شود که: ای بنده‌ی خدا عملت را از سر بگیر! زیرا توبه‌ات قبول و گناهت بخشیده شده!

و فرشته‌ای از زیر عرش، صدا می‌کند: ای بنده، مبارک باد بر تو و بر خانواده‌ات و بر ذریّه‌ات!

و یک منادی دیگر می‌گوید: ای بنده، دشمنان تو در روز قیامت از تو راضی می‌شوند!

و فرشته‌ی دیگری می‌گوید: ای بنده، با ایمان می‌میری و دین تو از تو گرفته نمی‌شود و قبرت گشاده و روشن می‌گردد!

و منادی دیگر می‌گوید: ای بنده پدر و مادرت از تو خشنود می‌گردند گرچه بر تو خشمگین بوده‌اند؛ و تو در گشایش رزق و روزی خواهی بود در دنیا و آخرت!

و جبرئیل (ع) ندا می‌کند: من با فرشته‌ی مرگ خواهم آمد و به او سفارش می‌کنم که با تو به رفق و نرمی رفتار کند! و اثر مرگ هیچ ناراحتی بر تو وارد نمی‌نماید؛ روح تو به آرامی از بدنت خارج می‌شود!

ما گفتیم: یا رسول الله (ص) اگر بنده ای این کار را در غیر این ماده [ذو القعده] انجام دهد چگونه است؟!

فرمود (ع): عین همین چیزی است که وصف کردم. همانا این کلمات را جبرئیل در ایّامی که به معراج رفتم به من تعلیم داد.»

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۹۵