گاهی وقت‌ها حال بنده از جهت اقتضای حالات و رفتارش به گونه‌ای است که حکمت الهیّه اقتضاء می‌کند که او از یک خیر خاصّی ممنوع و محروم شود. امّا اگر دعا به حالاتش ضممیه شود [و بنده دعا کند] اجابت نمودن او در آن خیر [در این صورت] مخالف حکمت نیست؛ و دعا نمودن در رسیدنش به آن خیر، مؤثّر واقع می‌شود.

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۸۵