اختلاف بین ما و عامّه در فروع قابل ذکر نیست و نباید به آن دامن زد، بلکه اختلاف ما و آن  ها در اصول است. با این همه مودّت ذى القربى در قرآن منصوص و صریح است. و ما تابع قرآن هستیم، لذا هر که مودّت ذى القربى را دارد ما او را قبول و دوست داریم، و هر که آن را ندارد، ما او را قبول نداریم بنابراین، اختلاف ما و آن  ها در امامت با حکمیّت قرآن حلّ مى  شود. امّا در فروع، ما فقه اهل  بیت ـ علیهم  السّلام ـ را به دلیل حدیث متواتر ثقلین اختیار نموده  ایم، و عامّه هم باید بدان التزام داشته باشند؛ بلکه مرحوم شیخ جواد بلاغى مى  فرمود:

«احتیاط براى جاهل، اختیارِ مذهب امامیّه است.» در واقع اهل  بیت ـ علیهم  السّلام ـ احتیاط را براى ما بیان نموده  اند، و راه احتیاط را براى درک احکام واقعیّه باز کرده  اند.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد