یکی از حکمت‌های این زیارت آل یاسین امام زمان ارواحنا فداه آن همین است که آدم در زیارت آل یاسین یک دور اعتقادات خود را بازشناسی می‌کند؛ بعد هم آقا جان خود را شاهد می‌گیرد. می‌گوید: آقای من امام زمان «أُشْهِدُکَ» تو را شاهد می‌گیرم، من خدا را به یگانگی می‌شناسم، رسالت پیغمبر را قبول دارم. ولایت علی علیه السّلام را قبول دارم. امام حسن علیه السّلام را امام می‌دانم. امام حسین علیه السّلام را امام می‌دانم. یک به یک می‌شمارد، بعد هم می‌گوید: خود تو را شاهد می‌گیرم که تو حجّت الله هستی، تو آقای من هستی. تو حجّت خدا بر من هستی. به حضرت بسپاریم به امامانی که به زیارت آن‌ها می‌روید، اعتقادات خود را بر حسب توصیه‌ی مرحوم آقا شیخ محمّد بهاری اعلی الله مقامه، آن فقیه عارف که در میان تربیت شدگان مرحوم ملّا حسینقلی همدانی می‌گویند: از همه بالاتر بوده است. گاهی هم در مجالس به دوستان عرض کردیم کثیراً برای من پیش آمده است گره‌ای داشتم ۱۱۰ تا صلوات برای آقا شیخ محمّد گفتم مشکل حل شد. این برای خود من تجربه است. این آقا شیخ محمّد بهاری در کتاب تذکره المتّقین یکی از آداب زیارت کردن را این ‌می‌داند: زائر وقتی به زیارت امام رضا علیه السّلام می‌رود یا ضریح شش گوشه را در بغل می‌گیرد، این سرمایه‌ی ایمان خود را به امام حسین علیه السّلام بدهد. بگوید: این محبّت، این ولایت، این توحید، این روزه و نماز ناقصی که داشتم همه را به شما می‌دهم. شما برای من نگه بدارید، نزدیک رفتن دست خالی نروم. آن‌جا یادی از من بکنید، آنچه را که به شما دادم، به من برگردانید. این‌ها امین الله هستند «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلَى عِبَادِهِ»[۱].

[۱]– زاد المعاد – مفتاح الجنان، ص ۵۱۳٫