ابن قولویه با سند خود از عبدالله بن هلال نقل می‌کند:
از امام صادق (ع) شنیدم که می‌فرمود: آسمان بر حسین بن علی و یحیی بن زکریا گریست و بر کسی جز آن دو گریه نکرده است. گفتم: گریه‌ی آسمان چگونه است؟ فرمود: چهل روز خورشید هنگام طلوع و غروب، گویا سرخ بود و گداخته، همچون پاره‌ی آتش.
گفتم: آیا گریه‌ی آسمان همین است؟ فرمود: آری.
قال ابن قولویه:
وَ حَدَّثَنِی عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَیْهِ وَ غَیْرُهُ، عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ هِلَالٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) یَقُولُ: إِنَّ السَّمَاءَ بَکَتْ عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا وَ لَمْ تَبْکِ عَلَى أَحَدٍ غَیْرِهِمَا. قُلْتُ: وَ مَا بُکَاؤُهَا؟ قَالَ: مَکَثَتْ أَرْبَعِینَ یَوْماً تَطْلُعُ کَشَمْسٍ بِحُمْرَهٍ وَ تَغْرُبُ بِحُمْرَهٍ. قُلْتُ: فَذَاکَ بُکَاؤُهَا؟ قَالَ: نَعَم.[۱]
[۱]– کامل الزّیارات: ۱۸۱ ح ۲۴۶، عنه البحار ۴۵: ۲۱۰ ح ۱۸٫
پاسخ دهید