طبرانی با سند خویش از سلمان نقل می‌کند که:

پیش امّ سلمه رفتم. گریه می‌کرد. پرسیدم: چرا گریه می‌کنی؟ گفت: رسول الله (ص) را در خواب دیدم که بر سر و صورتش خاک بود. پرسیدم: چه شده است یا رسول الله؟ فرمود: شاهد شهادت حسین (ع) بودم.

قال الطّبرانیّ:

حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ الْعَبَّاسِ الْبَجَلِیُّ، ثنا أَبُو سَعِیدٍ الاشبح الْأَشَجُّ، حَدَّثَنا أَبُو خَالِدٍ الْأَحْمَرُ، حَدَّثَنِی رَزِینٌ، حَدَّثَتْنِی سَلْمَى، قال قَالَتْ: دَخَلْتُ عَلَى أُمِّ سَلَمَهَ وَ هِیَ تَبْکِی، فَقُلْتُ: مَا یُبْکِیکِ؟، فَقَالَتْ: رَأَیْتُ رَسُولَ اللهِ یَعْنِی فِی الْمَنَامِ، وَ عَلَى رَأْسِهِ وَلِحْیَتِهِ التُّرَابُ، فَقُلْتُ: مَا لَکَ یَا رَسُولَ اللهِ؟، فَقَالَ: شَهِدْتُ قَتْلَ الْحُسَیْنِ آنِفًا[۱]

[۱]– المعجم الکبیر ۲۳: ۳۷۳ ح ۸۸۲، تاریخ ابن عساکر ترجمه الامام الحسین (ع): ۲۶۳ ح ۳۲۷، کفایه الطّالب: ۲۸۶ مع اختلاف فی السّند، احقاق الحق ۱۹: ۴۱۲٫