محدّث قمّی گوید:

در «کامل بهایی» است: عمر سعد، روز عاشورا و فردایش تا ظهر را ماند، پیران و افراد مورد اطمینان را مأمور امام سجّاد (ع) و دختران امیر المؤمنین و زنان دیگر کرد. آنان بیست زن بودند. امام زین العابدین (ع) آن روز ۲۲ سال و امام محمّد باقر (ع) ۴ سال داشت. هر دو در کربلا بودند. خداوند آنان را حفظ کرد.

قال المحدّث القمیّ:

و فی کامل البهائی: إنّ عمر بن سعد (لعنه الله) أقام یوم عاشوراء و غده إلی وقت الزّوال، و کل جمیع المشایخ و المعتمدین علی الإمام زین العابدین (ع) و بنات أمیر المؤمنین (ع) و سائر النّساء و کنّ جمیعهنّ عشرین نسوه، و کان لزین العابدین (ع) فی ذلک الیوم اثنان و عشرون سنه و لمحمّد الباقر (ع) أربع و کانا کلاهما فی کربلاء فحفظهما الله تعالی.[۱]

[۱]– نفس المهموم: ۳۸۶، مقتل المقرم: ۳۰۵ و فی اثبات الوصیه: ۱۶۷ و له سنتان و شهور.