طبری امامی از عمّار یاسر، پس از حدیث ازدواج فاطمه (ع) روایت کرده است که:

فاطمه (ع) به حسن (ع) حامله بود هنگامی که او را به دنیا آورد پس از چهل روز به حسین (ع) آبستن شد و زینب و امّ کلثوم نصیب او شد، و بعد به محسن باردار گردید. وقتی رسول خدا (ص)، رحلت کرد به واسطه‌ی اذّیت و آزاری که ورود نیروهای خلیفه به خانه حضرت و خارج کردن پسر عمویش امیر المؤمنین (ع) به سر آن حضرت آمد و از دست آن شخص به او رسید فرزند کامل خود را سقط کرد و این مسأله، موجب بیماری و وفات ایشان گردید درود خدا بر ایشان باد.

طبری در خبر دیگری درباره‌ی وفات فاطمه (ع) گفته است:

علّت شهادت فاطمه (ع)، این بود که قنفذ غلامعمر به دستور او با قبضه‌ی شمشیر به ایشان ضربتی زد که بر اثر آن، محسن را سقط کرد و در پی آن به شدّت، بیمار شد و نگذاشت تا کسانی که او را آزار داده بودند، وارد خانه‌اش شوند.

 

روی الطّبریّ الإمامیّ:

عن عمّار بن یاسر بعد حدیث الزّواج أنّها (ع) وَ حَمَلْتُ بِالْحَسَنِ، فَلَمَّا رُزِقْتُهُ حَمَلْتُ بَعْدَ أَرْبَعِینَ یَوْماً بِالْحُسَیْنِ، وَ رُزِقْتُ زَیْنَبَ وَ أُمَّ کُلْثُومٍ، وَ حَمَلْتُ بِمُحَسِّن، فَلَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَ جَرَى مَا جَرَى فِی یَوْمِ دُخُولِ الْقَوْمِ عَلَیْهَا دَارَهَا، وَ إِخْرَاجِ ابْنِ عَمِّهَا أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (ع)، وَ مَا لَحِقَهَا مِنَ الرَّجُلِ أَسْقَطَتْ بِهِ وَلَداً تَمَاماً، وَ کَانَ ذَلِکَ أَصْلَ مَرَضِهَا وَ وَفَاتِهَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهَا).[۱]

ثمّ قال فی خبر وفاتها:

وَ کَانَ سَبَبُ وَفَاتِهَا أَنَّ قُنْفُذاً مَوْلَى عُمَرَ لَکَزَهَا بِنَعْلِ السَّیْفِ بِأَمْرِهِ، فَأَسْقَطَتْ مُحَسِّناً وَ مَرِضَتْ مِنْ ذَلِکَ مَرَضاً شَدِیداً، وَ لَمْ تَدَعْ أَحَداً مِمَّنْ آذَاهَا یَدْخُلُ عَلَیْهَا… الحدیث.[۲]

 

 


[۱]ـ دلائل الامامه: ۱۰۴، المناقب لابن شهر آشوب ۳: ۳۵۸، البحار ۴۳: ۲۳۲ ح ۱۰٫

[۲]ـ دلائل الامامه: ۱۳۴ ضمن ح ۴۳ عنه البحار ۴۳: ۱۷ ح ۱۱٫