چه کنیم تا در برابر نعمت هاى خدا سپاسگزار باشیم؟ چگونه انسان این همه نعمت الهى را بر خود نقمت و عذاب مى کند؟ خداوند سبحان مى فرماید: «أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ کُفْرًا وَ أَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ» سوره ى ابراهیم، آیه ى ۲۸٫ آیا ندیدى کسانى را که نعمت خدا را به کفران و ناسپاسى مبدّل نمودند، و قوم خویش را در سراى نیستى و نابودى جاى دادند. چه بهشتى مى شد دنیا براى ما انسان ها اگر حرف شنو بودیم و به نداى قوه ى عاقله گوش مى کردیم، نیرویى که هر عاقل آن را دارد.
اگر همه ى مردم دنیا اتّفاق مى کردند که عقل (نه غرایز و امیال و شهوات) حاکم باشد ولو به این منتهى شود که عاقل را حاکم کنند، دنیا براى آن ها بهشت مى شد و همگى در آسایش و امنیّت و راحتى به سر مى بردند. امتیاز انسان از سایر حیوانات به عقل است. آیا رواست که عقل را مُهْمَل کنیم و از کار بیندازیم و کنار بگذاریم و زندگى را براى خود و دیگران تلخ و ناگوار کنیم؟!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد
پاسخ دهید