طریحی گفته است:

روایت است که چون نوح بر کشتی سوار شد، با آن، همه جای دنیا را گشت. چون به کربلا گذر کرد زمین او را نگه داشت. نوح از غرق شدن ترسید و پروردگارش را خواند و گفت: خدایا همه‌ی دنیا را گشتم و هرگز حالتی مثل آنچه در این سرزمین به من رسید، مرا نرسید. جبرئیل فرود آمد و گفت: ای نوح! در این مکان، حسین (ع) نواده‌ی محمّد خاتم پیامبران و پسر خاتم اوصیا کشته می‌شود. پرسید: ای جبرئیل! قاتل او کیست؟ گفت: لعنت‌شده‌ی اهل هفت آسمان و هفت زمین. نوح هم او را چهار بار لعنت کرد. کشتی حرکت کرد تا به جودی رسید و بر آن قرار گرفت.

 قال الطّریحیّ:

وَ رُوِیَ‏ أَنَ‏ نُوحاً لَمَّا رَکِبَ‏ فِی‏ السَّفِینَهِ طَافَتْ بِهِ جَمِیعَ الدُّنْیَا فَلَمَّا مَرَّتْ بِکَرْبَلَاءَ أَخَذَتْهُ الْأَرْضُ، وَ خَافَ نُوحٌ الْغَرَقَ فَدَعَا رَبَّهُ وَ قَالَ: إِلَهِی طُفْتُ جَمِیعَ الدُّنْیَا وَ مَا أَصَابَنِی فَزَعٌ مِثْلُ مَا أَصَابَنِی فِی هَذِهِ الْأَرْضِ فَنَزَلَ جَبْرَئِیلُ وَ قَالَ: یَا نُوحُ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ یُقْتَلُ الْحُسَیْنُ سِبْطُ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ الْأَنْبِیَاءِ، وَ ابْنِ خَاتَمِ الْأَوْصِیَاءِ، فَقَالَ: وَ مَنِ الْقَاتِلُ لَهُ یَا جَبْرَئِیلُ؟ قَالَ: قَاتِلُهُ لَعِینُ أَهْلِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ وَ سَبْعِ أَرَضِینَ، فَلَعَنَهُ نُوحٌ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ فَسَارَتِ السَّفِینَهُ حَتَّى بَلَغَتِ الْجُودِیَّ وَ اسْتَقَرَّتْ عَلَیْهِ.[۱]

[۱]– المنتخب: ۴۸، البحار ۴۴: ۲۴۳ ح ۳۸، العوالم ۱۷: ۱۰۲ ح ۲٫