- ثقلین - http://thaqalain.ir -
امّا «قرائت». و پیش از آن، «استعاذه» و پناه بردن به خداوند شنوای دانا از شیطان رانده شده، مستحبّ است. و آن، پناه بردن به حفظ خداوندی برای از بین بردن وسوسهها و حیلههای او است که دل و عمل و زبان را گمراه میکند؛ زیرا او دشمن بشر است و در کمین نسشته تا دلش را از خداوند، بدنش را از فرمانبری، و زبانش را از ذکر بازگرداند!
و پناه گرفتن از همهی اینها به زبان، به این است که: استعاذه را بخواند؛ و با جوارحش، به این است که: از آنچه او دوست دارد و از اطاعتش، به خشنودی خدا و اطاعت او بازگردد، و با قلب، به این است که:
آن را در پرداختن به خداوند و لذّت مناجاتش به کار گیرد.
منبع: کتاب به سوی دوست، ص ۱۴۸
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%be%d9%86%d8%a7%d9%87-%d8%a8%d8%b1%d8%af%d9%86-%d8%a8%d9%87-%d8%ae%d8%af%d8%a7%d9%88%d9%86%d8%af-%d8%a7%d8%b2-%d8%b4%d8%b1%d9%91-%d8%b4%db%8c%d8%b7%d8%a7%d9%86/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.