در نیل به سعادت و نجات از هلاکت راهی بجز پناه بردن به ذاتِ ربوبی وجود ندارد، «لا مَلْجَأَ وَ لا مَنْجَى مِنْکَ إِلا إِلَیْکَ وَ لا إِعَانَهَ إِلا بِکَ وَ لا اتِّکَاءَ إِلا عَلَیْکَ»[۱]، نجاتی و پناهی به جز روی آوردن به خودِ خدای متعال نیست، تکیه‌گاهی بجز خدای متعال وجود ندارد، خدای متعال هم برای گرفتارانِ طوفانِ امیالِ نفسانی و هواهای درونی و هوس‌های خانمان‌سوز اهل بیت علیهم السلام را بعنوانِ سفینه قرار داده است، آن چیزی که به انسانِ ناآرام و موجی و طوفانی آرامش می‌دهد این است که در آغوشِ رحمتِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام قرار بگیرد.
اینکه می‌بینید یک مردِ تحصیل‌کرده‌ی ملادیده‌ی نود و چهار ساله در هیچ کجا آرامش پیدا نکرده است و دلِ او قرار نگرفته است و زانوی شترِ ناقه‌ی محبّتِ او بر درِ خانه‌ی امام صادق علیه السلام زانو زده است و امام صادق علیه الصلاه و السلام هم راهِ نجات را به او نشان داده است، این برای ما یک راهنمایی و یک درسِ بزرگی است.
«علم» بدونِ حقیقتِ خارجی، «حرف» بدونِ عینیّت، «شعار» بدونِ شعور انسان را به جایی نمی‌رساند، «حق» در وجودِ حضراتِ معصومین علیهم السلام مستقرّ است، «الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّهِ اللَّه»[۲]، این بزرگواران در امرِ خدای متعال استقرار دارند و در محبّتِ خدای متعال تمام‌عیار هستند، قلبِ آن بزرگواران سرشار و مالامال از عشقِ خدای متعال است و در وجودِ آن بزرگواران جایی برایِ غیر از خدای متعال وجود ندارد؛ و دست یافتن به «چشمه‌ای که محبّتِ خدای متعال از آن می‌جوشد» آن چیزی است که انسان را نجات می‌دهد و به انسان انگیزه می‌دهد، اندیشه‌ی انسان را در مسیرِ انگیزه‌ی الهی قرار می‌دهد.
و امام صادق علیه الصلاه و السلام هم با مقدّماتی که فراهم کردند به این مردِ نود و چهار ساله آمادگی دادند، که جوان‌های ما باید عبرت بگیرند، گاهی هم باید ما خجالت بکشیم، همّتِ یک انسانِ نود و چهار ساله را نداریم که دست به دامانِ امام‌مان برسانیم و وصل بشویم و مستقیماً از چشمه و از زلالِ حقیقت جرعه‌ای بنوشیم و نوری در دلِ خودمان ایجاد کنیم و بدونِ ابر از وجود نازنین امام زمان خودمان ارواحنا فداه استضاعه کنیم. وجود مبارک امام صادق علیه السلام نکاتی را که در این مقدّمه لحاظ کردند و نسخه‌هایی که پیچیدند قابلِ توجّه است.
[۱] دعای قاموس
[۲] زیارت جامعه کبیره
پاسخ دهید