- ثقلین - http://thaqalain.ir -
سؤال: در جریان سوءال حضرت ابراهیم ـ علیه السّلام ـ از کیفیت احیاى موتى از خداوند متعال( ر.ک: سوره ى بقره، آیه ى ۲۶۰٫)، چگونه ایشان اطمینان نداشت، با آن که پیغمبر اولوالعزم بود؟
جواب: مقصود قلب او « بِما أَنَّهُ مِنْ أَفْضَلِ الاْءَنْبِیآءِ »؛ (از آن جهت که از افضل پیامبران ـ علیهم السّلام ـ بود) نیست.
سؤال: چگونه ایمان با عدم اطمینان جمع مى شود؟
جواب: « لا بِما أَنَّهُ مِنْ أُولِى الْعَزْمِ، بَلْ بِما أَنَّهُ مِنَ الْمُوءْمِنینَ »؛ (نه از آن جهت که پیامبر اولوالعزم بود، بلکه از آن جهت که موءمن بود.) و نیز براى اطمینان قلب مؤمنین دیگر و ترقّى درجات ایمان آنها بود.
سؤال: مگر موءمنین نیز در آن حضور داشته اند؟
جواب: لازم نیست همه در نزد او باشند. ایمان و اطمینان موءمنان درجاتى دارد، و امکان دارد که از درجات عالیه ى ایمان به مرحله ى عیان برسد، و اطمینان و یقینشان بالا رود. حضرت موسى ـ علیه السّلام ـ اگر به کوه طور هم نمى رفت، باز از همه افضل بود، ولى درجه ى بالاتر را طلب مى نمود.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%88%d9%8e-%d9%84%d9%83%d9%90%d9%86%d9%92-%d9%84%d9%90%d9%8a%d9%8e%d8%b7%d9%92%d9%85%d9%8e%d8%a6%d9%90%d9%86%d9%8e%d9%91-%d9%82%d9%8e%d9%84%d9%92%d8%a8%d9%89/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.