«شیعه علیٍ مَن شایع»  شیعه چه کسی است؟ آن کسی که مشایعت می‌کند، آن کسی که تبعیّت می‌کند؛ کسی که در خطّ علی نیست… ادّعای تشیّع که کفایت نمی‌کند. باید او امام باشد، ما مأموم باشیم. همان‌طور که در نماز با رکوع، با سجده، با قیام امام؛ همه‌ی مأمومین تبعیّت می‌کنند؛ در شئون زندگی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی علی امام ما است. حضرت زهرا سلام الله علیها اسوه‌ی ما است. حجّت خدا بر ما است. ما باید در همه چیز خود را تابع آن‌ها قرار بدهیم و تخطّی نکنیم. خدای متعال به شیطان هشداری داده است که اگر کسی اهل باور به آخرت باشد، حواس او جمع است که آن چیزی که تکیه‌گاه نماز است، تکیه‌گاه روزه است، تکیه‌گاه جهاد است، تکیه‌گاه حج است، آن ولایت است؛ اگر ولایت نباشد، عبادت‌های ما تکیه‌گاه ندارد. عبادت‌های ما دژ نگه‌دارنده ندارد. حفاظ ندارد. حفاظ اعمال ما ولایت است. خدای متعال ولایت امیر المؤمنین علی علیه السّلام و اولاد طاهرین ایشان را تضمین قبولی اعمال ما قرار داده است و ضمانت بقای اعمال ما است، باقی می‌ماند و اگر ولایت نبود، این شیطان با آن سوابق خود از بین رفت؛ ما هم می‌رویم.