در طول چهار سال زندگی مشترکمان، خیلی کم او را می‌دیدم. بیشتر وقت‌ها یا جبهه بود یا تو پایگاه بسیج. بعضی وقت‌ها که فرصتی پیش می‌آمد، با هم می‌نشستیم و درباره‌ی جبهه و مسائل انقلاب حرف می‌زدیم. یادم می‌آید می‌گفت: «جبهه دانشگاه انسان‌سازی است، ما باید قدر این موقعیّت را بدانیم و از این فرصت برای رسیدن به کمال استفاده کنیم. جنگ که تمام شد، همه به طرف مادّیات می‌روند و معنویّات کم رنگ می‌شود. همه‌ی این چیزهایی که الآن ارزش است، بعداً ضد ارزش می‌شود.» همیشه به من می‌گفت: «هیچ وقت نماز و توّسل به ائمّه را فراموش نکن. مبادا ظاهر دنیا تو را فریب دهد. حضرت زهرا (سلام الله علیها) را الگوی خودت قرار بده. امام را دعا کن و هیچ وقت از رهبری جدا نشو.»

منبع: کتاب رسم خوبان ۶٫ معرفت. صفحه‌ی ۷۸/ نردبان شهادت، ص ۶۰٫