سؤال: چگونه متوجّه شویم که فرزندانمان از محبّت کردن اقناع شده‌اند یا نیاز عاطفی به ما دارند؟

جواب:

اگر  فضای عاطفی در خانواده به سمتی می‌رود که بچّه‌ها بعد از هربار محبّت کردن، خواسته‌های خود را مطرح می‌کنند، معلوم است که توقع آن‌ها زیاد شده است و باید والدین ابراز محبّت خود را متعادل کنند. امّا اگر ابراز محبّت از حدّ معمول پایین تر باشد، بچّه آن را از پدر و مادر خود درخواست می‌کنند؛ مثلاً فرزند کنار مادر می‌آید و می‌گوید: مادر! من را دوست داری؟

برخی از پدران و مادران در جلسات مشاوره از وابستگی فرزندشان گلایه می‌کنند؛ ما به آن‌ها میگوییم که فرزند شما هنوز در خط فقر عاطفی قرار دارد و باید این نیاز را به اشباع برسانید. پس وقتی نیاز عاطفی برطرف نشده باشد، بچّه به سمت گدایی عاطفی می‌رود و اگر محبّت بیش از ظرفیت باشد، از درخواست غیر منطقی بچّه‌ها معلوم می‌شود.