اگر می‌خواهید زیر پا له نشوید، این‌جا مردم را زیر پای خود نگذارید. این‌جا دیگران را پلّه‌ی ترقّی خودتان قرار ندهید. شما مردم را پایمال می‌کنید تا خودتان به مقام برسید. شما در ظاهر بالا رفتید، ولی در واقع خود را هیچ کردید، روز قیامت می‌بینید زیر پا له می‌شوید، این کار را نکنید. این‌جا موهای خود را زیبا کردید، دل جوان‌ها را سوزاندی، مثل این‌که عقرب به دل او انداختی، این موها آن‌جا به صورت مار و عقرب شده است. مال مردم و مال یتیم را این‌جا خوردید، زندگی یتیم را سوزاندید، آن‌جا می‌بینید این آتشی بوده که خود خوردید، نه این‌که او را آتش زدید، خودت را آتش زدید.

آن‌که آدم را نسوز می‌کند آدمیّت است. خلیفه‌ی خدا آدم است، او بر آتش و بر همه‌ی کائنات تصرّف می‌کند، آدم نمی‌سوزد، وحشی‌ها می‌سوزند، خدا جهنّم را برای آدم نیافریده است، برای کسانی که از مسیر آدمیّت خارج می‌شوند، برای این‌ها آفریده است. اگر می‌خواهید نسوز شوید، اگر می‌خواهید از صورت انسانی خارج نشوید، تقوا داشته باشید. «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ»[۱] کرامت، تقوا آدم را با ارزش می‌کند، آتش اجازه ندارد آدم با ارزش را بسوزاند، امّا وقتی آدم راه تقوا را نرفت، صورت آدمی که صورت خلیفه اللهی است نصیب او نمی‌شود.

[۱]– سوره‌ی حجرات، آیه ۱۳٫