همه مراجع: اگر متوجه اصل جنابت نبوده، روزه هاى او صحیح است؛ ولى نمازهاى او قضا دارد.[۱]

پی نوشت

[۱] – امام، استفتائات، ج ۱، روزه، س ۳۱ ؛ خامنه اى، اجوبه الاستفتائات، س ۱۹۵؛ نورى، استفتائات، ج ۲، س ۶۹؛ تبریزى، صراط النجاه، ج۱، س۱۰۷ ؛ فاضل، جامع المسائل، ج۱، س۵۵۸؛ بهجت، وسیله النجاه، ج ۱، م۱۰۸۹؛ سیستانى، تبریزى، منهاج الصالحین، م ۹۸۵ ؛ صافى، هدایه العباد، ج ۱، م ۱۲۸۲ و دفتر: وحید و مکارم.