خطبه اول

سلامٌ علیکم و رحمه الله

السلام علیک یا بقیه الله

اعوذ بالله من الشیطان الرّجیم

بسم الله الرّحمن الرّحیم

ربّ اشرح لی صدری و یسرلی امری واحلل عقده من لسانی یفقهو قولی

الحمدلله ربّ العالمین والصلاه علی افضل السفراء المقربین طبیب نفوسنا ، شفیع ذنوبنا ، حبیب قلوبنا ابی القاسم محمد و آله المعصومین سیما مولانا بقیه الله فی العالمین ارواحنا فداه و عجل الله فرجه و رزقنا الله صحبته و نصرته واللعن علی اعدائهم اجمعین

 

اوصیکم عباد الله و نفسی بتقوا الله!

تقوا تنها سرمایه است که بدون این سرمایه، انسان در عالم دنیا و در عالم آخرت، ورشکسته است. وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ”. اعراف؛ ۹۶٫ ایمان و تقوا درهای برکت آسمان و زمین را باز می کند و مفهومش این است که بدون ایمان و تقوا، درها به روی بشر بسته است. امیدوارم گوینده و همه مستمعین در این ساعات نورانی جمعه و در این میعاد حضور و ارتباط با خدا، از پروردگار متعال عاجزانه درخواست بکنیم که ما را در مسیر تقوا قرار بدهد.

مطالبی که در ارتباط با اسرار بهترین عمل، خیرالعمل، عمود دین، معراج مؤمن، نماز مطرح بود، یکی از مسائل سازنده و کلاسهای پربار نماز، توجه به وقت است. وقت شناسی، زمان شناسی، فرصت شناسی، توجه به موقعیتهای خاص، همان طوری که زمین بلد طیب و بلد خبیث دارد، “وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذی خَبُثَ لا یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِداً “. اعراف؛ ۵۸٫ زمین با استعداد، زمین پاک است. زمین بی استعداد، زمین خبیث است. زمینی که استعداد دارد، توان دارد، بذرافشانی در آن زمین، فرصت شناسی است. موقعیت شناسی است. کشاورزی که زمین خوب دارد، کار خوبش در زمین خوب حاصل می دهد. همان طوری که در اعماق زمین، همه جا طلا وجود ندارد، همه جا نفت وجود ندارد، زمینهای خاصی است که باید آن را شناسایی کرد، تا بتوان ثروتهای زیرزمین را استخراج کرد، و به عنوان سرمایه ملی برای رونق همه جانبه اجتماع از آن بهره برد، زمان هم همین طور است.

خداوند متعال در قرآن به عصر قسم می خورد. یکی از معانی عصر، زمان است. وجود مبارک قلب عالم، صاحب ما، امید ما، صاحب عصر و زمان عج‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است. خود این که بزرگترین شخصیت عالم، جان عالم به این امر اختصاص پیدا می کند، حاکی از حساسیت زمان است. انسانها در زمان صعود می کنند؛ و در زمان سقوط می کنند. لذا باید زمان را درک کرد. کسانی که عارف به زمان نیستند، حوادث، آنها را از پا در می آورد.

آدم چشمش را باز کند، ببیند در چه زمانی است؟ اگر عصر خود را، زمان خود را شناخت، می تواند برنامه های سازنده ای با استفاده از زمان منظور کند. ولی کسی که از زمان عقب تر است، بهره های آن زمان را از دست می دهد. در مسائل عبادی هم اهل مراقبه به زمان اهمیت بسیار زیادی را قائلند و معتقدند لحظه به لحظه ازمنه ای که انسان با مرکب زمان طی طریق می کند، خزائن خاصی، دفینه های خاصی، انوار خاصی در زمانها نهفته است، و کسانی از فرصت عمرشان می توانند برای ابدیت‌شان، کمالات مناسب آن زمان را کسب کنند، که موقعیتهای زمانی را از دست نداده باشند.

در محتوای شب قدر، به اندازه هشتاد سال عبادت سرمایه در آن نهفته است. انرژی متراکم است. نور انباشته است، که اگر کسی کشف کند، ذخیره هشتاد ساله را می تواند استخراج کند. لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْر”. قدر؛۳٫  زمان حقیقتی است که حالا باید دید حقیقت زمان چی هست؟ تعریف صدر المتألهین است که حرکت، زمان می سازد، و هر جسمی سه بعد ندارد، چهار بعد دارد. طول، عمق،عرض و زمان! امتداد زمانی جزو واقعیتهای موجودات این عالم است، ولی اینها بروز و ظهور قضیه است. در باطن امر، حقائق نامرئی است. ملکوت اشیاء، امور مرموزی است، که ما عالم به آن امور نیستیم.

خدای خالق زمان و خالق زمین، هم برای زمانها، هم برای مکانها ارزشگذاری کرده است: جَعَلَ اللَّهُ الْکَعْبَهَ الْبَیْتَ الْحَرامَ “. مائده؛ ۹۷٫ هیچ جا کعبه نمی شود.!نماز هیچ مکانی، نماز کعبه نمی شود. نماز مسجد النبی نمی شود. نماز مسجد الاقصی و مسجد کوفه نمی شود. اینها باطن و ملکوتی دارد، که خدا خود می داند، و از آن جهت که خدای مهربان است و همه امکانات تعالی و تقرب بندگان خودش را در اختیار بندگان قرار داده است. آنجاها را هم به ما معرفی کرده و تشویق کرده که ما از برکات این امکنه محروم نباشیم. زمان هم ارزش گذاری دارد، زمانهای نماز بهترین زمانهاست. لذا در چند موقف و در چند موقع دعا مستجاب است. یکی عند الاذان است. هنگامی که وقت نماز فرا می رسد، خدا درهای رحمتش را به روی بندگانش باز می کند؛ و سفره پذیرایی از دلهای بندگان را گسترده می کند.

خدا چشم به راه بندگان است، که بیایند از این خوان نعمت استفاده کنند. و چون زمان محدود است، این فرصت مبارک و پرمحتوا گذراست، مؤذن ندا می کند حی علی الصلاه! حی علی الفلاح! حی علی خیرالعمل! سه عبارت، یکی قشنگتر از یکی است. حی علی الفلاح. وقت رهایی و رستن است. وقت جوانه زدن است. وقت سر بیرون کردن از خاک تیره گناهان و طبیعت است. همانگونه که دانه زیرزمین به مرحله ای می رسد که مرحله آزادی و جوانه زدن و از خاک تیره سر بیرون کردن است، برای بشر هم چنین است.

موقع نماز، وجود معنوی انسان جوانه می زند. رها می شود. حالت رشد و رستن به او دست می دهد. به نماز حی علی الصلاه، حی علی الفلاح، حی علی خیرالعمل گفته می شود. در میان عملها که هر عملی که انسان را الهی کند، انسان را نوری کند، انسان را عرشی کند، آن عمل، عمل خوبی است. لکن در میان اعمال، نماز است که انسان را الهی می سازد و صاحب باطن عرشی می کند؛ – نه اینکه قلب انسان را منقش به نقش عرش می کند، بلکه خود قلب عرش الهی می شود،-

حی علی خیرالعمل، یعنی تمام اعمال قربی خیر است، اما در میان اعمال قربی، از همه مهمتر نماز است! از این رو اهل باطن، اهل الله، اهل دل، برای رسیدن وقت نماز بیتابی می کنند و نوعی بیقراری و التهاب دارند. وجود مبارک پیامبر خدا صلی‌الله‌و‌علیه‌و‌آله منتظر وقت نماز بودند. همین که وقت نماز می رسید، به بلال می فرمود: ارحنی یا بلال! بلند شو راحتمان کن! این بیقراری برای ارتباط خاصی است که خود خدا تنظیم کرده، و خدای متعال در اول وقت، تحفی را، خلعتهایی را، ذخائری را برای دل بندگانش آماده کرده است، که اینها بدل ندارد. هیچ چیزی جای نماز اول وقت را نمی گیرد.

لذا در قرآن کریم در چهار مورد، مسئله محافظت از نماز مطرح شده است. در یک آیه فرمود: حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ الصَّلاهِ الْوُسْطى‏. بقره؛ ۲۳۸٫ به نمازهایتان محافظت و نگهبانی داشته باشید. مراقبه داشته باشید. نماز را زیر نظر بگیرد که از آن حفاظت کامل بشود. هنگام نماز، وقت وزش نسیمهای رحمت الهی است؛ و کسی که موقع آمدن نسیمهای رحمت الهی را شناسایی نکند، این نسیمها از دستش می رود. حفاظت لازم را نمی تواند از این امر معنوی داشته باشد.

حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ. بر نمازهای خودتان حفاظت کنید، مراقبه داشته باشید. وَ الصَّلاهِ الْوُسْطى‏، که برخی معتقدند در میان نمازها، نماز جمعه صلاه وسطی است، و خدای متعال در این نماز، حفاظت بیشتر و شوق بیشتر و عاید بیشتر مقرر فرموده است. لذا باید از صلاه وسطی محافظت خاصی داشت. بعضی ها هم به نماز ظهر صلاه وسطی می گویند. نماز ظهر، اولین نمازی است که پیغمبر خاتم صلی‌الله‌و‌علیه‌و‌آله در معراج به عمل آوردند، که انبیاء به ایشان اقتدا کرده اند. بعضی ها هم معتقدند نماز عصر منظور است، که نماز عصر هم جایگاه خاص خودش را دارد.

اجمالاً نماز اول وقت این قدر مهم است که وجود مقدس امیرالمؤمنین علیه‌السلام در بخشنامه های حکومتی به والیان خودشان هم به مالک اشتر توصیه می کنند، اد الصلاه لوقتها. این نماز وقت خاص خودش را دارد. در این فصل اگر این بذر را بکاری، حاصل خوب برداشت می کنی. اگر گذاشتی وقتش گذشت، ممکن است بذرت بروید، اما این حاصل به شما نمی رسد.

در آیه دوم می‌فرماید: “الَّذینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ”. حج؛ ۴۱٫ اولین مسئولیت مهم هر حکومت دینی این است که بازار نماز را رونق بدهد. چون اگر دلها الهی بشود، جامعه از همه بدبختیها نجات پیدا می کند. بدبختی‌های دنیوی بشر هم در اثر دوری از خداست. قرب به خداست که به همه جا نور می دهد؛ و همه دلها را باصفا می کند. دنیا و آخرت در گرو بندگی خداست.  کسانی که بندگی ندارند، دنیا هم ندارند. وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَهً ضَنْکاً طه؛ ۱۲۴٫   

لذا هر حکومت موفقی، حکومتی است که دغدغه فرهنگ، معنویت، نماز، عفاف، امانت و صداقت را بیشتر از مسائل دیگر مهم بداند. – حضرت امیر علیه‌السلام، به وجود مبارک جناب محمد بن ابی بکر، در نامه‌ای حکومتی، دستورالعملهای حکومت جهت ساختن فرهنگ جامعه را ارائه فرمودند.- به جناب محمد بن ابی بکر، حضرت فرموند: وَ اعْلَمْ أَنَّ کُلَّ شَیْ‏ءٍ مِنْ عَمَلِکَ تَبَعٌ‏ لِصَلَاتِک. نهج البلاغه؛ نامه ۲۷٫ همه اعمال تو تابع نمازت می باشد. به دنبال نمازت است. فَمَنْ ضَیَّعَ الصَّلَاهَ فَإِنَّهُ لِغَیْرِهَا أَضْیَع‏َ الأمالی (للمفید)، النص، ص ۲۶۷٫ اگر کسی نماز را ضایع کند، سایر کارهایش نیز ضایع می گردد. مگر از نماز مهمتر چیزی داری؟ اگر والی، حاکمی، استانداری، فرمانداری، قاضی دادگاهی، ارتباط الهی اش محکم نباشد، همه چیزش متزلزل است و قابل اعتماد نخواهد بود. لذا نماز را در وقت خودش باید انجام داد.

در آیه چهارم می‌فرماید: وَ أَقِمِ الصَّلاهَ إِنَّ الصَّلاهَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ عنکبوت؛ ۴۵٫ نماز اول وقت، اولاً نظم مطلوب و مرغوبی است که عالم با نظم حرکت می کند. نظام عالم، نظام عدد است. هر چیزی در جای خودش است. نماز هم در جای خودش تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ می باشد. هماهنگی با همه نظام آفرینش است. هماهنگی با قلب عالم، امام زمان عج‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است. هماهنگی با همه دلهای بیقرار پروردگار منان است. این نماز است که انسان را با عباد صالح مرتبط می سازد و در آخر که می گوییم السلام علینا و علی عبادالله الصالحین” نشانه ارتباط ما با عباد صالحین است.

نظم بسیار سرنوشت سازی است که انسان را با زمین و زمان و با مُلک و ملکوت هماهنگ می کند. در فرصت بسیار طلائی، مجموعه خداجویان برای اداء امانت الهی کمر می بندند و با همدیگر قیام و قعود را انجام می دهند. لذا فرمود امتحنوا شیعتنا. قرب الإسناد (ط – الحدیثه)، متن، ص۷۸، احادیث متفرقه. اگر خواستید امتحان کنید، ببینید چه کسی شیعه نمره اول ماست، او را با نمازش بسنجید. وجود مبارک امام صادق علیه‌السلام شاخصه شیعه بودن را محافظت بر اول وقت معرفی کردند. “عِنْدَ مَوَاقِیتِ الصَّلَاهِ کَیْفَ مُحَافَظَتُهُمْ عَلَیْهَا”. شیعه کسی است که عاشق نماز است. عاشق خداست. عاشق بندگی خداست. أَفْضَلُ النَّاسِ مَنْ عَشِقَ‏ الْعِبَادَهَ فَعَانَقَهَا. الکافی (ط – الإسلامیه)، ج‏۲، ص۸۳، باب العباده. خوشا به حال کسی که عاشق عبادتش هست.

ایام، ایام اربعین امام حسین علیه‌السلام  است. ” اشْهَدُ انَّکَ‏ قَدْ اقَمْتَ‏ الصَّلاهَ “. این نماز اول وقت امام حسین علیه‌السلام در روز عاشورا، برای شیعه پیام عشق دارد. این نمازی است که با خون امام حسین علیه‌السلام نوشته شده است. این نمازی است که حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام در آن لحظات حساس، ارزش نماز اول وقت را با عمل خودشان اعلام فرمودند. در ایام اربعین حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام همین طور که نماز اتصال و ارتباط با خداست، زیارت امام حسین علیه‌السلام هم باطن نماز است، آن هم ارتباط و اتصال با خداست.

جابربن عبدالله انصاری اول کسی است که بعد از شهادت امام حسین علیه‌السلام به کربلا آمد. کربلایی که در آنجا امام حسین علیه‌السلام لوح قبری نداشت، گنبد و ضریحی نداشت؛ اما عاشق نیازی به این چیزها ندارد! جابربن عبدالله در فرات غسل کرد. الآن همه دلها برای کربلا پر می زند. عاشقان امام حسین علیه‌السلام در جای جای عراق با پای پیاده راه افتاده اند. گاهی هشتصد کیلومتر راه را زنان پیر، کودکان با پای پیاده طی می کنند، که روز اربعین کنار ضریح شش گوشه سلامی به امام حسینشان بدهند. اما خوشا به حال جابر که با غسل آمد، این خاکها را بو می کشید. وقتی رسید به قبر مبارک حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام، آنجا فریادش بلند شد، حبیبی یا حسین!

حسین جان، حبیب دلهای ما تویی. حبیبی یا حسین! بعد گفت حبیب لا یجیب حبیبه! من زائر شمایم. از راه دور آمدم. آمدم با تو حرف بزنم حسین جان! حبیب لا یجیب حبیبه. چرا حبیب جواب حبیبش را نمی دهد؟ اینجا بود که زمینه درست کرد تا مظلومیت حسین علیه‌السلام را بگوید. گفت جابر چه توقعی داری، مگر نمی دانی بدن اینجاست ولی سر مبارکش را شهر به شهر گرداندند!؟


لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

بسم الله الرّحمن الرّحیم

انا اعطیناک الکوثر فصل لربک وانحر ان شانئک هوالابتر

 

خطبه دوم

بسم الله الرّحمن الرّحیم

الحمدلله رب العالمین کما هو اهله و مستحقه والصلاه والسلام علی خیر خلقه سیدنا ابی القاسم محمد و علی اخیه و وصیه و سهله سیدالاوصیاء علی بن ابیطالب و علی الزهراء البتول سیده نساءالعالمین و علی الحسن والحسین سبطی نبی الرحمه و علی علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد والحسن بن علی والخلف الصالح القائم بالامر حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک واللعن الدائم علی اعدائهم اجمعین.

 

اوصیکم عبادالله و نفسی بتقوا الله!

با همه وجودم خودم و همه خداجویان و نمازگزاران و شما بزرگان و بزرگواران، حاضرین در صفوف نماز جمعه را به تقوای الهی توصیه می کنم، خدا را از یاد نبرید. اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثیراً. احزاب؛ ۴۱٫ و با یاد عملی همواره از گناه بپرهیزیم؛ و نسبت به اداء تکالیفمان حساس باشیم. واجبی فوت نشود و حرامی به عمل نیاید.

مطالبی که در این خطبه دوم جای طرحش هست، مسئله عراق و خروج ذلت بار و خفت بار آمریکاییها با همه هزینه هایی که داشتند می باشد. چیزی در اشغال عراق جز نفرت جهانی و خصوصاً نفرت مسلمانها، بالاخص مردم اشغال شده عراق در پی نداشت. نفرتشان نسبت به آمریکایی‌ها روز افزون شد، و در سقوط همه جانبه از انظار مردم، نقش بیشتری را ایفا کرد. رفتنشان با این وضع که حکومت و مردم، شیعه و سنی، کرد و عرب، همه هم صدا بودند که آمریکایی را نمی خواهند، بیگانه را در مملکتشان دوست ندارند؛ و برای خروج آمریکاییها، احساس راحتی و آزادی کردند، جشن گرفتند، خوشحال شدند؛ و الحق و الانصاف شکست بزرگی برای آمریکا و پیروزی برای ملت و دولت عراق بود.

در عوض برای اینکه آمریکاییها از این خوشحالی انتقام بگیرند، بعد از خروج آنها یا همزمان با خروج آنها، انفجارهای پی در پی و این کشتار، این بیرحمی، این که بتوانند القاء بکنند که حضور آمریکاییها آرامش و رفتن آنها مایه به هم خوردن اوضاع است، پیداست که پس پرده این جریانات، ایادی آمریکا هستند و خود آنها دامن می زنند.  سنگرنشینان معنویت، مرجعیت بزرگ عراق، علمای عراق، -که در رأس قرار دارند- انشاءالله هوشیاریهای لازم را به مردمو ملت عراق، حکومت عراق می دهند و از این بحرانها عقب نشینی نمی کنند. و با هوشیاری، استقامت خودشان را، وحدت خودشان را، انسجام خودشان را بیشتر می کنند.

هر انقلابی، دستخوش نا امنی می شود، این طبیعی است، در ایران هم مدتها آشوبهایی بپا شد؛ ولی استقامت ملت، همه سختی‌ها را حل کرد. ما هم دعا می کنیم و هم توصیه می کنیم که استقامت کنند و وحدت خودشان را حفظ کنند، تا دشمنان در مراحل بعدی هم مأیوس بشوند.

مسئله بعدی، رزمایش غرورآفرین نیروی دریایی نظام جمهوری اسلامی در تنگه هرمز و در آبهای نیلگون [خلیج همیشه فارس بود]. اقتدار، حماسه، عزت، پیشرفت، انسجام و عشق خودشان را به نمایش گذاشتند. ایشان به دنیا اعلان می کنند که به فضل الهی ما اراده قوی داریم، ما ایمان ستودنی داریم، ما اتکاء به خدا داریم، و با اتکاء به خدا در این سی و چند سال پیشرفتهای محیرالعقولی در ابعاد مختلف تجهیزاتی و فرهنگی و سیاسی نصیبمان شده و امروز به کشورهای منطقه، به ملتهای منطقه، اعلان پیام صلح داریم. پیام امنیت داریم. که با وجود ارتشی مجهز، مصمم، مؤمن، شهادت طلب، خود قادریم که منطقه را در امنیت نگهداریم؛ و پیام غرورآفرین ما به دنیای غرب و هر قدرتی که احیاناً خیال خامی برای تجاوز به مرزهای آبی یا هوایی یا زمینی ما را داشته باشد، این است که ما از آنچنان قدرت و ایمانی برخورداریم، که از پس همه توطئه های شما برخواهیم آمد و در تمام مراحل، ما با شما مقابله خواهیم نمود. و قطع داریم که پیروزی از آن ما خواهد بود!

 

ارجحیت مردم ایران بر مردمان صدر اسلام

مسئله سوم، مسئله انتخابات است. اسفند ماه بار دیگر صحنه آزمایش، صحنه امتحان برای ملت سرافرازی که سی و دو سال و اندی همواره در کلاسهای سخت آزمایش الهی و تاریخی حضور حماسی داشتند و همواره با تأییدات و توفیقات الهی و عنایات صاحب این کشور و امام زمان ارواحنا ‌فداه مردم ما نمره اول بودند. از مردم صدر اسلام قطعاً به مراتب بهتر امتحان دادند. کماً و کیفاً به اسلام، به فرهنگ معنوی، به انقلاب، به شهیدانشان بیعتهای مکرر و پیمانهای قرص و محکمی را منعقد کردند! در این مرحله هم که مرحله بسیار حساستر از مراحل قبل است، مردم با حضور به موقع خودشان در صحنه انتخابات، به دنیا نشان خواهند داد که جریان فتنه نه تنها به نفع شما تمام نشده، بلکه ما را هوشیارتر کرده است.

حضور به موقع مردم

همان بصیرتی که سفره فتنه را جمع کرد، در اهداف بعدی هم ریشه های فتنه را خواهد خشکاند. و این حضور به موقع مردم هم اداء دین به شهیدانشان و لبیک گفتن به امام شهیدانشان و بیعت برای چندمین بار با نایب امام زمان ارواحنا ‌فداه است. علاوه بر آن حضور به موقع مردم؛ اعلان حیات، اعلان زندگی، اعلان آزادی و اعلان این است که سرنوشتمان را خودمان رقم می زنیم. آزادترین کشور زیر این آسمان خودمان هستیم، که مردمی آزاد، با عشق، با علاقه، راه خودشان را خودشان انتخاب کردند. نوع حکومتشان را خودشان انتخاب کردند. و برای اعلان به اینکه ما خسته نیستیم، همیشه در صحنه حاضریم. همه ساله انتخابات برگزار می کنیم و حضور خودمان را به رخ شما می کشیم و برای همیشه ما ملتی حماسه آفرین، قدرتمند، رشید، هوشیار و حاضر در سنگرها و دشمن شکن خواهیم بود.

نکاتی درباره مسئله انتخابات

توجه به چند نکته در مسئله انتخابات حائز اهمیت است. دشمن مثل همیشه در قدم اول سعی می کند که با تحریم انتخابات، با مأیوس کردن مردم، با بزرگ کردن نقاط ضعف، مردم را نسبت به انقلاب و راه خودشان خسته کند، فرسوده کند؛ و بگوید که دیگر کار تمام است. این قدم را مطمئناً اینها بارها آزموده اند، دیده‌اند این جور نیست! مردم ایران هوشیارتر و مؤمن تر و بزرگتر از این حرفها هستند، که بتوانند این قدم را بردارند. در قدم دوم سعی می کنند که حضور حماسی مردم را کمرنگ کنند. با بهانه ها، مقدس مآب‌ها را به نحوی، کسانی که در زندگی مشکلاتی دارند به یک بهانه، و با ایجاد اختلاف و چند دستگی، سعی بکنند که ملت آن حضور لازم را نداشته باشند. بحمدالله تا به امروز تیر دشمن در این مورد هم به خطا رفته است، یا کمانه کرده و به تعبیر حضرت آقا به خودشان برگشته است. ملت ما هر روز با صفاتر و با وفاتر از روز قبل، برای حفظ انقلابشان و حفظ کیان خودشان، سرافرازی آفریدند. این بار هم همین طور خواهد شد.

بزرگترین خیانت

در قدم سوم دشمن می کوشد، مثل جریان فتنه، مسئله تقلب را مطرح کنند. هرگاه مأیوس باشند، از این ترفند بهره می برند و با این مسئله ای که پیشاپیش ذهنیت می دهند، فضا را برای ابطال انتخابات و مداخله مستقیم خود هموار می سازند! خیانت فتنه‌گران سال۸۸، بزرگترین خیانت و قانونگریزی بود، جزو بدعتهایی بود که در طول انقلاب واقع نشده بود. سابقه نداشت کسی مدعی تقلب باشد، ولی حاضر نباشد در چهارچوب قانون، آن هم قبل از این که انتخاب واقع شود، بگوید اگر ما نبردیم، پس معلوم می شود تقلب است!! این خیانت غیرقابل جبرانی بود که اتفاق افتاد و برای تاریخ انقلاب ما، بدعت بسیار ناروایی بود.

چه بسا دشمنان فکر کرده‌اند که آن دفعه با این کار توانستیم عده ای را به خیابان بکشیم، باز هم از همین شیوه و تاکتیک می توانیم استفاده کنیم. باید توجه به این مسئله را جدی گرفت. شورای نگهبان با اقتدار و تجارب بسیار ذی‌قیمت، بحمدالله از پس این مشکلات بر آمده اند. آنها شبکه های نظارتی دارند. بازرسهای حکومتی و دولتی کار خودشان را می کنند. قوه قضائیه برای کنترل جریانات که اگر تخلفی شد، به موقع اطلاع داده شد، آمادگیهای لازم را دارند. و از همه اینها مهمتر هوشیاری خود مردم است!

هوشیاری مردم

هوشیاری مردم جبهه جنگ را در هشت سال مقدس بیمه کرد و پیروزی را خود مردم رقم زدند. همه این مجاری حکومتی، قطره ای هستند در برابر دریای خروشان مردم، همیشه دولت با پشتوانه مردم توانسته است کارش را به درستی انجام دهد. باز هم هوشیاری مردم کارساز خواهد بود. منتهی یک نکته که خیلی مهم است، این است که انتخابات در ایران با همه جا فرق دارد. چون ایرانیها مسلمانند، مقلد مرجع تقلیدند، زیر پرچم ولایتند، انسانهای اخلاقی هستند، و رعایت ضوابط اخلاقی در اسلام از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

نکات دیگری بود که متأسفانه فرصت کم و هوا هم سرد است و ما از این نمازگزاران خجالت می کشیم. گرچه آنها با خدا معامله می کنند، اما ما هم وظیفه داریم رعایت کنیم. در سفری، جانباز عزیزی روی ویلچر به ما گفت: ما می آییم، ولی بگویید تسهیلات لازمی در آنجا برای ما فراهم بکنند. جانبازها با آن حقیقتشان برای ما همیشه معلمند، ایثارگران ما هستند و ما امیدواریم انشاءالله مسئولین امر هم امکانات بیشتری را در این رابطه فراهم کنند.

دعا

خدایا به حقیقت پیامبر صلی‌الله‌و‌علیه‌و‌آله و آلش قسمت می دهیم لباس ظهور بر قامت صاحب ما به زودی زود بپوشان!

حکومت جهانی مولای ما حضرت مهدی ارواحنا ‌فداه  را در زمان ما قرار بده!

الها ما را شایسته خدمت در حکومت امام زمان ارواحنا ‌فداه  قرار بده!

بار الها، پروردگارا به عصمت فاطمه طاهره سلام‌الله‌علیها ریشه فتنه، آشوب و بدخواهانی که عنادی با نظام اسلامی ما دارند، از بیخ و بن برکن!

یکی از بزرگان ما که در نماز حاضر هستند، خواستند که أَمَّنْ یُجیبی برای شفای بیماری، همه بیماران را در نظر بگیرید و بیماریهای روحی خودمان را، انشاءالله همه‌مان فرشته بشویم، مدینه فاضله بشود. این همه شهید، مملکت ما باید اوج معنوی داشته باشد. همه شئون مملکت، شئون اخلاقی، الهی، امام زمانی ارواحنا ‌فداه و مورد خوشنودی حضرت باشد. همه اینها را در نظر بگیرید.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ. نمل؛ ۶۲٫

 الهنا بفاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و سرّ المستودع فیها، یا الله!

خدایا آبرویمان را حفظ کن! نظاممان را حفظ کن! مردم عزیز ما را حفظ کن!

خیر و برکتت را بر این کشور نازل بفرما!

نور و معرفت روز افزون کن!

شیعیان گرفتار و مظلوم و بی پناه بحرین را که مواجه با حوادث سهمگینند و هر روز حکومتشان کشتار و بیرحمی را اوج می دهد و حکومت عربستان هم در کنارشان است، یک ملت بی سلاح، بی دفاع را به چالش می کشنانند، خدای بی پناهان! تو را به عظمتت قسمت می دهیم، این ملت را بر طاغوتشان پیروز بگردان!

ملت یمن و همه ملتهای بپاخاسته را به آرمانهای اسلامی شان نائل بگردان!

ملت مصر را به سامان برسان!

الها، پروردگارا! همه مرضی، مریض مورد نظری که سفارش شده است، مرضای مورد نظر، مرضای مورد نظر حاضرین شفای عاجل کرم فرما!

الها! عاقبت به خیری مقدر ما بگردان!

به حق حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، رهبر عزیز ما را با عزت و کرامت، با کفایت و نورانیت در هدایت کشتی انقلاب تا ظهور امام زمان روحی‌فداه مستدام بفرما!

امام عظیم الشأن رضوان‌الله‌تعالی‌علیه ما را، شهدای گرانقدر ما را همواره از ما خوشنود بگردان!


بسم الله الرّحمن الرّحیم

انا اعطیناک الکوثر فصل لربک وانحر ان شانئک هو الابتر

والسلام علیکم و رحمه الله