آدم که کفران نعمت بکند، نعمت تبدیل به نقمت می‌شود. بالاترین نعمت، نعمت ولایت است که این ها «بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ کُفْراً »[۱] این‌ها نعمت ولایت را تبدیل کردند. نور را گذاشتند، خدا را گذاشتند، رفتند گوساله‌ی سامری را عبادت کردند. خدا کند ما قدر نعمت را بدانیم. «طُوبَى لِلْمُتَحَابِّینَ فِی اللَّهِ»[۲] دنباله‌ی آن هم این است که شامل شما هم می‌شود، «طُوبَى لِلْمُتَحَابِّینَ فِی اللَّهِ» این‌هایی که وجه مشترک آن‌ها بندگی خدا است، دل‌ها همه مرتبط با پروردگار متعال است، چون همه بنده‌ی خدا هستند، دوست خدا هستند، همه همدیگر را به خاطر خدا دوست داشته باشند. «طُوبَى لِلْمُتَحَابِّینَ فِی اللَّهِ»  این حبّ فی الله و بغض فی الله «أَوْثَقِ عُرَى الْإِیمَانِ»[۳] ایمان رشته‌هایی دارد که اگر پاره شد، آدم ایمان خود را از دست می‌دهد. اوثق یعنی محکم‌ترین رشته‌ای که ایمان انسان را نگه می‌دارد و پاره نمی‌شود آن حبّ  فی الله و بغض فی الله است. کسانی که امریکا را دوست دارند، خارجی‌ها را دوست دارند ولی حزب الله را دوست ندارند، رزمنده‌ها را دوست ندارند، ولایت آمریکا را می‌پذیرند، هر چه او گفت، قبول می‌کنند ولی ولایت نائب امام زمان را قبول نمی‌کنند. وضع این‌ها خیلی بد است. 

[۱]– سوره‌ی ابراهیم، آیه ۲۸٫

[۲]– مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ‏۱۱، ص ۳۵۲٫

[۳]– الکافی، ج ‏۲، ص ۱۲۵٫