حضرت صادق علیه السلام از جد بزرگوارشان مولی الموحدین امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می فرمایند: خیلی به ندرت، کم پیش می آید که نعمت پشت کرده باشد و دوباره بخواهد اقبال نماید. اگر دوره ی ادبار پیش آمد، دیگر کار از کار گذشته است. دیگر جز حسرت و ندامت چیزی برایتان باقی نمی ماند. طلایی ترین فرصت را خدا به شما داده است. بهترین زمان را شما دارید.ما فرصتی مانند شما را نداشتیم؛ نه امکانات رفاهی مان مانند طلبه های امروز بود و نه شرایط حکومتی مان مثل امروز. امروز در رأس حکومت یک اسلام شناس به تمام معنا دین دار دارید، پشت شما ایستاده، آن روز حکومت تشنه  خون شما طلبه ها بود. امروز بیمه دارید، بیمارستان دارید، امکانات دارید، پشتوانه ی قوی دارید، جمکران آباد دارید، چه چیزی ندارید؟ ما چه عذری در پیشگاه خدا داریم؟ چه استادی لازم دارید که در دسترستان نیست؟ چه مشکل مهم علمی دارید که دسترسی به کسی که پاسخ شما را بدهد نیست؟ چه کتابی می خواهید در دسترس شما نیست؟در کتابخانه مدرسه فیضیّه، ما کمی دیر می رسیدیم کتاب تمام شده بود، باید منتظر می شدیم آن طلبه قبلی مطالعه می کرد بعد کتابش را ما می گرفتیم و مطالعه می کردیم. شما امروز اصلاً از این خبرها دارید؟ این کامپیوتر ها شما را با همه کتابخانه ها وصل می کند، همه امکانات هم در حجره تان آمده. در این شرایط آدم بخواهد با عمرش بازی کند؟!  با این گوشی ها کانال هایی را بگیرد که پیش امام زمان (عج) فردا پرده کنار برود، سرش را بیندازد پایین… تو طلبه بودی و این کار را می کردی؟ اگر حضرت بفرمایند: خیر نبینید چه می کنی؟ اگر حضرت ناخوشنود شدند و فرمودند خیر نبینید، چرا این کار و کردین؟ آن وقت اگر حضرت به کسی بگویند خیر نبیند، خیر نمی بیند، به خدا خیر نمی بیند. قدر بدانید. ضایع نکنید وقت هایتان را. اسراف نکنید عمرتان را، به خودم هم می گویم، نکنید یعنی نکنیم.