پاسخ اجمالی

ابومنصور ماتریدى در فرق بین تفسیر و تأویل معتقد است: «تفسیر» قطع به مراد خداوند است که اگر دلیل قطعى بر آن قائم باشد، تفسیر صحیح است و گرنه «تفسیر به رأى» خواهد بود که مورد نهى پیامبر(ص) قرار گرفته است.[۱]«تأویل»، ترجیح یکى از معانى محتمل بر دیگر معانى است، بدون این که قطع به مراد خداوند وجود داشته باشد.[۲]

منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. «مَن‏ فَسَّرَ الْقُرْآنَ‏ بِرَأْیِهِ فَقَدِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْکَذِب‏…»؛ کسی که قرآن را مطابق نظر و سلیقه خود تفسیر نماید بر خدا نسبت دروغ داده است؛ شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، محقق، مصحح، مؤسسه آل البیت(ع)، ج ۲۷، ص ۱۹۰، مؤسسه آل البیت(ع) ، قم‏، چاپ اول، ۱۴۰۹ ق‏.

[۲]. شاکر، محمد کاظم، روشهاى تأویل قرآن‏، ص ۳۱، دفتر تبلیغات اسلامى، قم، چاپ اول، ۱۳۷۶ ش؛ جلالیان‏، حبیب الله، تاریخ تفسیر قرآن کریم( جلالیان)، ص ۳۷، اسوه،  تهران، چاپ چهارم، ۱۳۷۸ ش.