«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْریَ * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏»[۱].

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ الصَّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِین طَبِیبِنَا حَبِیبِنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِم مُحَمَّدٍ و آلِهِ الأطْهَرینَ سِیَّمَا مَولَانَا بَقیَّهَ اللهِ فِی العَالَمینَ أَرْوَاحُنَا فِدَاهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ رِضَاهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».

«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ»[۲].

خطبه‌ی اول

تقوا از نعمت‌های فراگیری است که همه‌ی نعمت‌ها در پوششِ آن حفاظت می‌شود و خودِ پروردگار عزیز امورِ کسانی که اهل تقوا هستند را سامان می‌دهد.

تقوا شُکرِ نعمت‌هاست

یکی از اموری که در قرآن شریف استفاده می‌شود این است که خودِ تقوا شُکرِ نعمت‌هاست، در قرآن کریم آمده است که «وَلَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنتُمْ أَذِلَّهٌ»[۳]، خدای متعال در جنگ بدر شما را یاری کرد در حالی که شما عزّت و قدرت و نیرویی که با آن غالب بشوید را نداشتید، جنگِ بدر نقطه‌ی عطفی در تاریخ مصاف حق و باطل است و الگویی است که ما در مصاف با امریکا و طاغوت‌های زمانِ خود برداشته‌ایم، خصوصاً در جنگ هشت ساله طیِّ مسیرِ بدریّون بود که ما در زیارتنامه‌ی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام هم… از جمله مدال‌هایی که این بزرگوار دارند «اُشْهِدُ اللّه أنَّک مَضَیتَ عَلَی مَامَضَی بِهِ الْبَدْرِیونَ»[۴]، شما راهِ بدری‌ها را رفته‌اید، یعنی نیروی شما با نیروی دشمن برابری نداشت ولی شما خدای متعال را می‌دیدید نه دشمنان غدّار را، خدای متعال در جنگ بدر ملائکه نازل کردند، صفوفی از ملک در کنار رزمندگان که سیصد و سیزده نفر بودند و زیر پرچم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم می‌جنگیدند و دشمنان را نابود می‌کردند، بعد از بازگو کردنِ این نعمت که برای ما آموزه است… خوب امتحان بدهیم، خدای متعال وعده‌های خود را در تاریخ عملی کرده است، حرف نیست، خدای متعال دشمنانِ شما را در جبهه‌ی مقاومت و استقامتِ شما با نیروهای غیبی از پا در می‌آورد، نگران نباشید، «فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»[۵]، حال شما که سیصد و سیزده نفر بودید و امکاناتِ شما هم نسبت به امکانات دشمن اصلاً به حساب نمی‌آمد، عدّه‌ی شما هم در برابرِ عدّه‌ی آن‌ها خیلی کم بود، خدای متعال که اینطور لطف کرد، اینطور شما را کمک کرد، دشمنِ مغرورِ شما را اینطور سرافکنده کرد، اینطور راهِ جدیدی برای مظلوم و مستضعف باز شد، شما باید چکار کنید که شکر و نمک‌شناسی کرده باشید؟ «فَاتَّقُوا اللَّهَ» تقوا پیشه کنید، تقوا شکرِ نعمت‌هاست، ما غرق در نعمت‌های خدای متعال هستیم و این بدرِ ایرانِ ما هم یک مرتبه و دو مرتبه نبوده است، تا به امروز ما با دستِ غیبِ خدای متعال اقتدار یافتیم و قدرت‌مان همچنان رو به افزایش است، اگر ما بخواهیم بندگانِ شاکر، ملّتِ شاکر، مردانِ شاکر، زنانِ شاکر، جوانانِ شکر‌گزار باشیم باید رعایت تقوای الهی را کنیم و رعایت تقوا در بُعدِ فکری این است که هم خودمان درست فکر کنیم، واقعاً بر اعتقادات‌مان حسّاس باشیم، دشمن امروز جنگِ اعتقادی را در رأسِ برنامه‌های خود قرار داده است و با همه‌ی مقدّساتِ ما به جنگ آمده است، اینکه می‌بینید مشکلاتِ اخلاقی دامن زده می‌شود، به فحشا و منکرات و این شبکه‌های مجازی در یک هجمه‌ی بسیار جهنّمی، اینطور بمباران می‌کنند، چون با فساد عملی فسادِ عقیده‌ای هم پیش خواهد آمد.

یکی از علت‌های مخالفت با دین

قرآن شریف می‌فرماید: «ثُمَّ کَانَ عَاقِبَهَ الَّذِینَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَنْ کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ»[۶]، نه گناهانِ زیاد، کیفیّتِ بعضی از گناهان خیلی بالاست، به هم زدنِ امنیّت، مخدوش کردنِ عفّتِ عمومی، نا امن کردنِ اقتصاد… ممکن است یک نفر یک کاری انجام بدهد، با یک تصمیمِ نابجای ارزی مردم مدّت‌ها گرفتارِ چالشِ اقتصادی و نگرانی و اضطراب باشند، این یک تصمیم بود اما اثرِ آن برای آن روز نبود، این آتشی بود که همچنان در حالِ سوزاندن است و تلفات می‌گیرد، «ثُمَّ کَانَ عَاقِبَهَ الَّذِینَ أَسَاءُوا السُّوأَى» کسانی که… «أَسَاءُوا السُّوأَى» افعل تفضیل است، معنیِ آن گناهانِ زیاد نیست، یک گناهِ سخت می‌کند، یک گناهِ شدید می‌کند، یک گناهِ زیان‌باری که مردم با آن گناه تحت فشارها پرس می‌شوند و استخوان‌های‌شان شکسته می‌شود، آن وقت نتیجه‌ی آن چه می‌شود؟ نتیجه‌ی آن این می‌شود که آهسته آهسته اصلاً با اصلِ ولایت و توحید و نظام و دین دربیفتند و علناً هم حرف‌هایی بزنند که خلافِ فرمایشات انبیاء و ائمه علیهم السلام است، «أَنْ کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَکَانُوا بِهَا یَسْتَهْزِئُونَ».

خدای متعال را از یاد نبریم

ما در خطبه‌ی اول در محضرِ شما بزرگواران بر سرِ سفره‌ی سوره‌ی مبارکه‌ی «حمد» قرار داشتیم و پیام‌های آیات کریمه‌ی سوره‌ای که خدای متعال به ما منّت گذاشته است… خدای متعال به ما نماز داده است، چه نمازی! نمازی که انرژیِ زندگی است، نمازی که پناهِ ما در همه‌ی مشکلات است، «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ»[۷].

من از شما نمازگزارانِ عزیز، خصوصاً جوان‌هایی که قدم به عرصه‌ی سازندگی می‌گذارند و می‌خواهند برای آینده‌ی خود مفید باشند توقّع دارم، کمااینکه شما از من توقّع دارید که یک طرفه نباشد، ما خدای متعال را از یاد نبریم، ما خدا داریم، دستِ خدای متعال بسته نیست، خدای متعال بن‌بست ندارد، «إنّ الله علی کلّ شیءٍ قدیرٌ»[۸]، قدرتِ او بیکران است، این قدرتِ لایزال و لایتنهی به ما در مشکلات پناهگاه نشان داده است و یکی از پناهگاه‌هایی که خودِ خدای متعال به ما بی‌پناهان ارائه‌ی طریق کرده است «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ» است.

حال که می‌‌بینید مردمِ ما در فشارهای عجیبی با سوء مدیریت‌ها قرار گرفته‌اند… من این چند روزی که در مشهد بودم و با زائرین قدم به قدم صحبت می‌کردم برخی از آن‌ها از فشار و مشکلات اقتصادی که دارند گریه می‌کردند و می‌گفتند: به چه کسی بگوییم؟ به کجا برویم؟ به چه کسی پناه ببریم؟

ما باید تدبیر داشته باشیم، برنامه داشته باشیم، مسئولینِ ما باید بیدار بشوند، باید خدای متعال را درنظر بگیرند، باید مشکلات اقتصادی را حل کنند، باید حاشیه‌سازی نکنند، باید واقعیّاتِ جامعه و عللی که باعثِ شده است چنین مشکلاتی برای قشرِ عظیمی از مردمِ ما پیش آمده است… باید توبه کنند، باید برگردند و کمر ببندند و خادم باشند و حرف‌هایی که همه را می‌رنجاند و در عین حال حاشیه‌سازی است.

وقتی جواب درست به مشکلات داده نشد باید یک فضای دیگری را بوجود بیاوریم که برای مردم سرگرمی بشود، آن‌ها در جای خود، مسئولین مسئولیّت دارند و باید تصمیم‌های نپخته‌ی خود را جبران کنند و باید از مردم و خدای متعال عذرخواهی کنند اما عمومِ ما… خدا! خدا! خدا! مگر خدای متعال چه شده است؟ مگر خزینه‌ی خدای متعال خالی شده است؟ مگر خدای متعال از خداییِ خود استعفاء داده است؟ خدای متعال می‌فرماید: «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ».

یکی از مصادیقِ صبر روزه است، روزه بگیرید، روزه در شرایط اقتصادی همان صرفه‌جویی است، همان کنترل مصرف است، اگر انسان روزه با آن هدفی که خدای متعال تشریع فرموده است و آثار و برکاتِ زیادی دارد… یکی از آثار و برکاتِ آن این است که کمک می‌کند ما از اسراف‌های خود جلوگیری می‌کنیم و به مقدار ضرورت از امکانات استفاده می‌کنیم، ولی مهم‌تر از آن ارتباط با خدای متعال است.

در کنارِ روزه نماز است، نماز پناهگاه است، خداوند متعال در این نمازی که پناهگاهِ ما هم در برابرِ آتش جهنّم است، کسی که نماز می‌خواند فحشاء و منکر را کنار می‌گذارد و از آتش سوزان جهنّم و از عذاب‌های عالَمِ برزخ در سنگر نماز حفاظت می‌شود، و در دنیا هم خدای متعال بطور مطلق نماز را…

ما چقدر افرادی را داریم که در گرفتاری‌های خود نماز خواندند و مشکل آن‌ها حل شد؟ هم در مشکلاتِ علمی… وقتی ابو علی سینا در معماهای فلسفی و عقلیِ خود گیر می‌کرد و فکرِ او به جایی نمی‌رسید نماز می‌خواند و مشکلِ علمیِ او حل می‌شد، در مسائلِ اقتصادی هم قطعاً بدانید، شما به خدای متعال پناه ببرید، نماز بخوانید، نماز استغاثه به حضرت زهرا سلام الله علیها بخوانید، نماز جعفر طیّار بخوانیم، نماز امام زمان ارواحنا فداه بخوانیم، و این همه نمازهای متنوّع که هر کدام از آن‌ها گنجی است که با همه‌ی دنیا قابل معاوضه نیست، سوره‌ی مبارکه‌ی فاتحه در این گنج عظیم سفره‌ی خدای متعال است که در نماز برای پذیراییِ دل ما گسترده شده است.

مسئله‌ی شفاعت در قرآن کریم

طی مروری که در آیات شفاعت شد چند نکته قابل بازگو کردن است.

یکی اینکه شفاعت یک قانون کلّی در عالَمِ خلقت است، این آیه‌ی کریمه را ملاحظه بفرمایید، خداوند عزیز در آیه شریفه‌ی «إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ یُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۖ مَا مِن شَفِیعٍ إِلَّا مِن بَعْدِ إِذْنِهِ»[۹] الله ربوبیّتِ خود را به ما افتخار می‌دهد، «إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ» رَبّ شما، مالکِ شما، مربّیِ شما، مدبّرِ شما «الله» است، اسم جلاله «الله» است که جامعِ همه‌ی خوبی‌هاست، کدام «الله»؟ همان «الله» که همه چیز را خلق کرده است، در شش دوره خلق فرموده است، بعد بر اریکه‌ی قدرت و تدبیر استقرار پیدا کرده است، «یُدَبِّرُ الْأَمْرَ» خدای متعال است که امور را تدبیر می‌کند، یعنی عالَم عالَمِ اسباب است، هر چیزی در جای خود، هم خود برای دیگر موجودات جایگاه و نقشی دارد و هم دیگر موجودات برای او، «مَا مِن شَفِیعٍ إِلَّا مِن بَعْدِ إِذْنِهِ» عالَم که عالَمِ اسباب است… آب می‌خوریم، خودِ آب برای ما نوعی شفیع است، اگر ما آب نخوریم سیراب نمی‌شویم، غذا می‌خوریم، اگر ما غذا نخوریم سیر نمی‌شویم، دکتر می‌رویم، اگر به دکتر نرویم یا بیماری ما خوب نمی‌شود و یا دیر خوب می‌شود، اما آیا غذا خوردن اثر دارد؟ آب خوردن اثر دارد؟ یا نه این اسباب و مسبّبات است؟ اثرِ آب را خدای متعال قرار داده است، «أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ»[۱۰]، آن چیزی که شما می‌نوشید را خدای متعال نازل کرده است، اثرِ آن هم از خدای متعال است، خدای متعال عالَم را عالَمِ شفاعتِ عمومی قرار داده است، همه چیز نسبت به همه چیز شفاعت دارد، این قانونِ عمومیِ عالم خلقت است.

اما در مرحله‌ی تشریع «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ وَجَاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»[۱۱] آیه ۳۵ سوره مبارکه مائده، اینجا خدای متعال ابتدا امر به تقوا می‌کند و بعد دستور می‌دهد شما که سالک الی الله هستید و سفرِ شما به سوی خداست، مرحله خیلی حساس است، «وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ» با وسیله بیایید، با توسّل به پیشگاه خدای متعال بیایید، یک قسمت از توسّل استشفاع است و یک قسمتِ از توسّل استنصار است که ان شاء الله توضیح آن در خطبه‌های دیگر به شرط عُمْر.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا»[۱۲].

خطبه‌ی دوم

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏»

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ اللَّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّم عَلَى نَبِیِّ الرَّحْمَهِ أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَی سَیِّدِ الأَوصِیَاءِ أَمیرِ المُؤمِنینَ عَلِیِّ بْنِ أَبی‌طَالِبِ وَ عَلَی سَیِّدَهِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ فَاطِمَهَ الزَّهراءِ وَ عَلَی سِبْطَیِ الرَّحْمَهِ وَ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّهَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ صَلِّ عَلَی أئِمَّهِ المُسلِمینَ عَلِیِّ بنِ الْحُسَیْنِ وَ مَحَمَّدِ بْنِ علیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ موسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلیِّ بْنِ موسی وَ مُحَمَّدِ بْنِ علیٍّ و علیِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ الزَّکیِّ العَسْکَریّ وَ الخَلَفِ الصَّالِحِ الْحُجَّهِ القَائِمِ خُلَفَائِکَ فِی أرضِکَ وَ أُمَنَائِکَ فِی بِلَادِکَ بِهِم نَتوَلَّی وَ مِنْ أَعْدَائِهِم نَتَبَرَّءُ إِلَی الله تَعَالی عَزَّ وَ جَلَّ».

«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ».

شما برادران و خواهران عزیزِ خود را، شما پاک‌دلان را، شما پاکان و نیکان و فرهیختگان را به ترس از خدای متعال دعوت می‌کنم، «اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ خَشْیَتِکَ مَا یَحُولُ بَیْنی وَ بَیْنَ مَعصِیَتِکَ»… خیلی دعای زیبایی است، خدایا! به من یک خشیّتی، یک ملاحظه‌ای، یک حیائی بده که نتوانم گناه کنم، «مَا یَحُولُ بَیْنی وَ بَیْنَ مَعصِیَتِکَ».

در رعایتِ تقوا پرهیز از ظلم خیلی مهم است، ظلم ظلمت است، ظلم نکبت است، ظلم اذیّت است، ظلم ناامنی است، ظلم زشت است، ظلم قبیح است و در میانِ ظلم‌ها ظلمِ به دین از همه‌ی ظلم‌ها بدتر است.

ره‌آوردهای انقلاب اسلامی

چهلمین سالگرد انقلاب است، مردمِ مؤمن و شهیدداده برای بیعت با شهیدانِ خود و قدردانی از این نعمتِ معجزه‌آسای الهی که این انقلاب هنرِ کسی جز خدای متعال نبود، خودشان را برای جشن انقلاب آماده می‌کنند، من هم چند نکته‌ای را در این رابطه یادداشت کرده‌ام که به محضر شریف شما عرض کنم.

یکی از آن‌ها ره‌آوردهای انقلاب است؛ الحق و الانصاف از عهده‌ی انسان برنمی‌آید که بگوید چه ارمغان‌هایی، چه تحفه‌هایی از طریق انقلاب نصیب این ملت که نصیبِ جهان شد، نصیبِ عالم شد، یک تحوّلِ عالمی است، آماده سازی برای عدلِ جهانی است، یکی از ره‌آوردهای مهم اندیشه‌ی حکومت اسلامی است، تا انقلاب نبود دو قدرت در دنیا حاکم بودند، دو جریان حاکم بود، یکی جریانِ استبدادیِ کمونیستی و سوسیالیستیِ شرق بود که برای هیچ کسی حقِّ نفس کشیدن قائل نبودند، هیأت حاکمه در شکلِ حمایت از مردم و حمایت از فقرا یک استبدادِ همه جانبه بر عالَم حاکم بود، ظاهرِ آن انقلاب بود، ظاهرِ آن نفیِ طبقات بود اما سران در کاخ‌ها انواعِ تبعیض‌ها را برای کشورشان روا می‌داشتند ولی شعارِ آن‌ها شعارِ پُرجاذبه‌ای بود، جوان‌های دنیا که از بی‌بند و باری‌های لیبرال‌ها خسته بودند و دنبالِ یک پناهگاه می‌گشتند، موتورِ حرکتِ آن‌ها در مقابله‌ی با آن‌ها اعتقاد به جریان کمونیستی بود، و دومین مکتب و جریان مکتبِ لیبرالیستی بود، دموکراسی بود، پارلمانی بود، آراء مردم بود که آن هم بیش از یک دروغ نبود، در هیچ کجای عالَم به نحو واقعی و انتخاب طبیعی نیست، بمبارانِ تبلیغاتی است، صاحبان قدرت، حزب‌ها مجال به اشخاصِ دیگر نمی‌دهند، این توپِ قدرت و حکومت را به یکدیگر پاس می‌دهند، یک سال این حزب است، یک دوره‌ی دیگر حزبِ رقیبِ آن است، مردم هم اصلاً جایی برای مطرح کردن نخبه‌ها و شایسته‌های خودشان ندارند و در این مرام هر که قدرت و پول دارد هر کاری می‌تواند انجام دهد و هر کسی که ضعیف است باید بمیرد، در مرام لیبرالی، حتّی در داخلِ کشور ما بعضی از لیبرال‌ها این شعار را می‌دادند که ما به این کارها چکار داریم؟ ما می‌خواهیم مملکت را اداره کنیم، ولو شده که یک قشری خیلی اوج بگیرند و در رفاه آنچنانی باشند و بقیّه هم پایمال بشوند، در مرامِ لیبرالی در این جهت ریا ندارند، این‌ها تبعیض طبقاتی را امرِ مشروع و درستی می‌دانند، این آزادی‌های بدون کنترل و محاسبه در دنیای غرب در شکل دموکراسی و لیبرالی که درواقع اومانیستی خدای متعال را کنار گذاشته‌اند و اگر انقلاب نبود کلیساها هم دیگر رنگی نداشتند و همه چیز را در گردونه‌ی مسائل مادی توجیه می‌کردند.

در این فضایی که جهان دو قطبی شده است یک معجزه‌ای اتّفاق افتاد و آن این بود که امام آمد و بدون اتّکاء به قدرت کمونیستی یا قدرت لیبرالیستی دنیا استقلال به معنیِ واقعی کلمه، به پای خود ایستاد و گفت: نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی.

معجزاتی که در این رابطه اتّفاق افتاد یکی این بود که دنیای غرب با همه‌ی ادّعاهایی که داشت و با همه‌ی سِحرهایی که کرده بود و بهشت موعود را در این آزادی‌های اینطوری معرّفی کرده بود، با همه‌ی قدرتِ خود به مصاف آمد که یک راه جدید و جریان جدید مطرح نشود، ولی به زانو درآمد، امام فرمود آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و هیچ غلطی نتوانست انجام دهد و شکستِ جریانِ استبدادیِ کمونیست را هم ظهور قدرت اسلام مشتِ او را باز کرد و هم جزو معجزاتی که اتّفاق افتاد این بود که خودِ امامِ ما قبل از آنکه بلوک شرق بهم بریزد فرمود که من شکستنِ استخوان‌های کمونیست را می‌شنوم و توصیه‌های لازم را هم فرمودند.

مسئله‌ی سوم این است که این خط بطلانی بود برای سِحری که شرق و غرب، غربی‌ها اسلام را دین شمشیر معرّفی کرده بودند، و شرقی‌ها اسلام را مُخَدّر و توجیه‌گرِ ظلمِ ظالمان معرّفی کرده بودند و در تمام واژه‌های ارزشیِ ما دست برده بودند و خیانت‌های بزرگی انجام شده بود.

اینکه اسلام سیاست ندارد، مدیریت ندارد، در اداره‌ی جامعه نقش ندارد، در تعلیم و تربیت حرفی برای گفتن ندارد، آمد و یک برنامه‌ی مدوّنِ منظّم که هم حامیِ معنویّت بود و هم حامیِ برنامه‌ی زندگیِ دنیوی بود، آمد عرفان را با سیاست، معنویت را با سیاست، اخلاق را با سیاست پیوند داد و آشتیِ دنیا و آخرت، باطن و ظاهر، معنویت و مادّیت در این مرامِ جدید بروز کرد، در قانونِ اساسیِ آن آمد، در رفتارِ رهبری و آن‌هایی که همچون رهبری تربیت شده‌ی مکتب بودند قدرت آن‌ها را از مرزِ عدالت و اخلاق بیرون نکرد.

امام تا آخر اولین قدرتِ دنیای اسلام بود اما از حسینیه به قصر نرفت، یک مورد نسبت به مستضعفان و گرفتاران بی‌تفاوتی از او دیده نشد، در دورانِ رهبریِ ایشان گریه‌های سحرِ ایشان برقرار بود، تلاوت قرآن ایشان برقرار بود و اشرافِ ایشان بر همه‌ی زوایای زندگی، که این پرتو ولایت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم و ولایت ائمه‌ی اطهار علیهم السلام بود، من با قاطعیّت عرض می‌کنم ولایت فقیهی که امام می‌فرمودند استمرار حکومت انبیاء علیهم السلام است، ولایت فقیهی که دژ امنیت و استقلال و عزّت و عظمت مملکت است و می‌فرمود پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیب نرسد.

ولایت فقیه

امام مردِ خدا بود، مردِ تقوا بود، مردِ گریه‌ی در سحر بود، امام خدای متعال را شناخته بود، امام احتیاجی به تظاهر و تزویر نداشت، این جوششِ وجودیِ ایشان بود، این الهاماتِ الهی بود، ولایت فقیه ولایت شخص نیست، ولایت قانون است، ولایت عدل است، ولایت عقل است، ولایت شجاعت است، ولایت اقتدار در برابر قدرت‌های بزرگ است.

ولایت فقیه هم ریشه در قرآن کریم دارد، هم در روایات اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، دو روز قبل که در مشهد خدمتِ برادر بزرگوارمان حضرت استاد قرائتی بودیم، ایشان از یک کتابی نقل کردند و گفتند: در یک مجلسی به من گفتند که این ولایت فقیه که درآورده‌اید… بعد از یک کتابی نقل کردند که ولایت فقیه ریشه در ادیان گذشته دارد و این آیه‌ی ۴۴ سوره مبارکه مائده را خواندند: «إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْرَاهَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ ۚ یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذِینَ أَسْلَمُوا لِلَّذِینَ هَادُوا وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ»[۱۳] این قرآنی که هدایت و نور است، انبیاء علیهم السلام با این حکومت و حکم می‌کنند و برای کسانی که تسلیم و مسلمان هستند و دین را قبول کردند، حاکمیّتِ آن‌ها همان هدایت و نورِ تورات است، «لِلَّذِینَ هَادُوا وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ» ربّانیّون و الأحبار هم بر اساسِ همین مسئله حکومت می‌کنند.

لذا ولایت فقیه مردمی‌ترین، عقلانی‌ترین، سهل‌ترین، کنترل‌شده ترین حکومتی است که تاکنون شما در طول تاریخ دیده‌اید، لمس کرده‌اید، تجربه کرده‌اید، هر کجا که انبیاء علیهم السلام حکومت کرده‌اند در کنارِ مردم بودند، در امور مادّی هیچ امتیازی بر مردم نداشتند و این برای ما یک افسانه بود و امام آمد و این کار را انجام داد و امروز هم می‌بینید که خَلَفِ صالحِ حضرت امام همان رویّه را، در حسینیّه نشینی، روی موکت نشینی… بر اساسِ اطّلاعات دقیقی که بعضی‌ها برای من نقل کرده‌اند اگر همه‌ی زندگیِ ایشان را جمع کنند به اندازه‌ی یک وانت بار نمی‌شود و آن زندگیِ زاهدانه و این قدرت، این اقتدار، این مقاومت، این کوتاه نیامدن از ارزش‌های انقلاب، این حراست از خطِّ سرخ شهیدان و ولایت ائمه معصومین علیهم السلام و ایستادگی در برابر قدرت‌های بزرگِ اتمی و اعتناء نکردن به این‌ها و روحیه دادن و تزریق خودباوری و «ما می‌توانیم» را در مستضعفان به ثمر نشاندن.

مسئله‌ی FATF

نکته‌ی دیگری که جزوِ ضروریّاتی بود که من با اینکه در خطبه‌ی قبلی هم متذکّر شدم این مسئله‌ی FATF هست که آقایان آن را رها نمی‌کنند، ما امروز جنگ اقتصادی داریم، در جنگ مسئله‌ی استتار یکی از مسائلی است که در هر جبهه‌ای که تاکتیک نداشته باشند و استتار را رعایت نکنند و معلوم بشود چه زمانی می‌خواهند حمله کنند، با چه سلاحی می‌خواهند حمله کنند، این‌ها از اول زمین‌خورده و شکست خورده هستند، اینکه ما در این جریان جهانی که به تعبیر حضرت آقا در اتاق فکر قدرت‌های غارت‌گر تصویب می‌شود، یک عدّه‌ای که با آن‌ها هماهنگ هستند و یا غارت‌گر هستند و یا وابسته برای ما نسخه بپیچند، هم قبول این نسخه خلاف استقلال فرهنگیِ ماست، ما تابعِ قرآن هستیم، ما تابع رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم و ائمه‌ی اطهار علیهم السلام هستیم، ما باید به آن‌ها برنامه بدهیم، ما باید به آن‌ها فرهنگ بدهیم، ما باید به آن‌ها درس بدهیم، نه اینکه ما بنشینیم و آن‌ها بدهند و ما را به قیمتِ ذلّت‌مان در این گردونه راه بدهند، این‌ها می‌خواهند در جنگ اقتصادی این مجاری و مصادر و مخارجِ ما را رصد کنند که ما در چه مجاری‌ای درآمد داریم، با چه کسانی ارتباط داریم، در دنیا چه کسانی با ما مراودات اقتصادی دارند، می‌خواهند ما را خلع سلاح کنند، می‌خواهند ما را از روی قانونی که خودمان امضاء می‌کنیم متّهم کنند.

امروز در جریان خاتم که در پارس جنوبی آن کارهای بزرگ را انجام داده است آلمان سوالاتی کرده است، اگر ما در جریان FATF رفتیم نمی‌توانیم جواب بدهیم، قانوناً ملزم می‌شویم و اگر رعایت نکردیم همان چوب‌های آنطوری است، یکی این جهت است که عاقل سِرِّ خود را در اختیار دشمن قرار نمی‌دهد و نکته‌ی دوم این است که ما از آن‌ها رنگ نپذیریم، نکته‌ی سوم این است که شما اینقدر در برجام اصرار داشتید مگر نتیجه‌ی آن این نشده است؟ یک بنده‌ی خدایی به من می‌گفت بچّه‌های ما مدّت‌هاست که گوشت نخورده‌اند، الآن گوشت کیلویی صد هزار تومان شده است، الآن در این حدودها خرید می‌کنند، این نتیجه‌ی برجامِ شما بود، چه تضمینی دارید که اگر این را هم امضاء کردید شما چوب‌های محکم‌تری نخورید و این وسیله‌ای برای تحریم‌های بدتر و فشارهای بیشتر نشود؟

لذا من اطمینان دارم، هم دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در دوران دفاع مقدّس بوده است، هم شخصیّت‌هایی مثل آقای وحیدی وقتی توضیح بدهند و بدانند که حضرت آقا این جنگ اقتصادی را مهم‌تر از جنگ نظامی معرّفی کرده‌اند، فرمودند جنگ اقتصادی جنگ است، حالا در آن توپ و تیر و تفنگ نیست اما ابزارهای خطرناک‌تر از توپ و تانک وجود دارد، این خیلی حسّاس است، همه‌ی ما می‌دانیم که دنیا در حال جنگ اقتصادی با ماست، می‌خواهند در جنگ اقتصادی خودمان را در میدان بازی ببرند و خودمان را با دستِ خودمان تحریم کنند و ما را نابود کنند.

لذا توضیحِ این و جواب سوالاتی که کرده‌اند آماده است، از رئیس محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام که همیشه مواضع انقلابی را در فضای عمومیِ ما از خودشان به طنین انداخته‌اند و سایر اعضایی که… بحمدالله در هفته‌ی گذشته یکی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام آیت الله موحدی کرمانی هم این نکته را گفتند و با توجّه به اینکه هم در دو کمیسیون مطرح شده و به اتّفاقِ آراء رد شده است.

حال در عین حال این کارها را می‌کنند، امیدواریم که ان شاء الله ما همه جا اقتدار و سربلندی و عزّت و استقلالِ خودمان را در چهل سالگیِ انقلاب ببینیم و با همه‌ی توان‌مان، با همه‌ی افرادمان روز ۲۲ بهمن بیاییم و ان شاء الله روح امام را شاد کنیم و شهدا را مطمئن کنیم که ما از خطِّ شما خارج نشده‌ایم و زیر پرچم ولایت فقیه که ولایت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم است و ولایت ولی الله است همچنان با سربلندی به این مشکلات اقتصادی هم غلبه کنیم.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * وَالْعَصْرِ * إِنَّ الإنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ * إِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ»[۱۴]

[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸

[۲] الکافی (ط – الإسلامیه)، جلد‏ ۳، صفحه ۴۲۲

[۳] سوره مبارکه آل عمران، آیه ۱۲۳ (وَلَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنتُمْ أَذِلَّهٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)

[۴] زیارتنامه حضرت اباالفضل العباس علیه السلام (اَلسّلامُ عَلیک أیهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ الْمُطِیعُ للّه وَلِرَسُولِهِ وَلاِءمِیرِالْمُؤمِنِینَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَینِ، اَلسَّلامُ عَلَیک وَرَحْمَهُ اللّه وَبَرَکاتُهُ وَمَغْفِرَتُهُ وَرِضْوَانُهُ وَعَلی رُوحِک وَبَدَنِک أَشْهَدُ وَاُشْهِدُ اللّه أنَّک مَضَیتَ عَلَی مَامَضَی بِهِ الْبَدْرِیونَ وَالُْمجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّه الْمُناصِحُونَ لَهُ فِی جِهَادِ أعْدَائِهِ الْمُبَالِغُونَ فِی نُصْرَهِ أوْلِیائهِ الذَّابُّونَ عَنْ أحِبَّائِهِ فَجزَاک اللّه أفْضَلَ الْجَزَاءِ وَأکثَرَ الْجَزَاءِ وَاَوْفَرَ الْجَزَاءِ وَأوْفَی جَزَاءِ أحَدٍ مِمَّنْ وَفَی بِبَیعَتِهِ وَاسْتَجَابَ لَهُ دَعْوَتَهُ وَأطَاعَ وُلاهَ أمْرِهِ أشْهَدُ أنَّک قَدْ بَالَغْتَ فِی النّصِیحَهِ وَأعْطَیتَ غَایهَ الَْمجْهُودِ فَبَعَثَک اللّه فِی الشُّهَداءِ وَجَعَلَ رُوحَک مَعَ أَروَاحِ السُّعَدَاءِ وَأعْطَاک مِنْ جِنَانِهِ أفسَحَهَا مَنْزِلاً وَأفْضَلَهَا غُرَفاً وَرَفَعَ ذِکرَک فِی عِلِّیینَ وَحَشَرَک مَعَ النَّبِیینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَئِک رَفِیقاً أشْهَدُ أنّک لَمْ تَهِنْ ولَمْ تَنْکلْ وَأنَّک مَضَیتَ عَلَی بَصِیرَهٍ مِنْ أمْرِک مُقْتَدِیاً بِالصّالِحِینَ وَمُتَّبِعاً لِلنَّبِیینَ فَجَمَعَ اللّه بَینَنَا وَبَینَک وَبَینَ رَسُولِهِ وأولِیائِهِ فِی مَنَازِلِ الُمخْبِتِینَ فَاِنّهُ أرْحَمَُ الرّاحِمِینَ.)

[۵] سوره مبارکه آل عمران، آیه ۱۲۳ (وَلَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّهٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)

[۶] سوره مبارکه روم، آیه ۱۰ (ثُمَّ کَانَ عَاقِبَهَ الَّذِینَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَنْ کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَکَانُوا بِهَا یَسْتَهْزِئُونَ)

[۷] سوره مبارکه بقره، آیه ۱۵۳ (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ)

[۸] سوره مبارکه نحل، آیه ۷۷ (وَلِلَّهِ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا أَمْرُ السَّاعَهِ إِلَّا کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)

[۹] سوره مبارکه یونس، آیه ۳ (إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ یُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۖ مَا مِن شَفِیعٍ إِلَّا مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ۚ ذَٰلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ)

[۱۰] سوره مبارکه واقعه، آیه ۶۸

[۱۱] سوره مبارکه مائده، آیه ۳۵ (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ وَجَاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ)

[۱۲] سوره مبارکه نصر

[۱۳] سوره مبارکه مائده، آیه ۴۴ (إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْرَاهَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ ۚ یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذِینَ أَسْلَمُوا لِلَّذِینَ هَادُوا وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ کِتَابِ اللَّهِ وَکَانُوا عَلَیْهِ شُهَدَاءَ ۚ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا ۚ وَمَنْ لَمْ یَحْکُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ)

[۱۴] سوره مبارکه عصر