- ثقلین - http://thaqalain.ir -
«اخلاص»، دارای مراتبی است که دست یافتن به آن، ممکن نیست جز برای کسی که خداوند به فضلش او را هدایت کرده و به او حکمت داده، و آن را روشنی و درمان دلش قرار داده، و چشمهایش را به حیلههای نفس فریبکار و مداخل شیطان اهریمن و کافرش باز کرده است، و با جنود و لشکریانش او را تأیید و استوار نموده، تا عملش از همهی آسیبها خالص شده است.
و آخرین درجهی آن این است که عمل از شائبهی همهی طمعها –حتّی طمع اخروی- خالص و عبادت برای خود خدا باشد، و انگیزهاش محبّت به او و سزاواریاش به عبادت باشد…
و از امیر مؤمنان (ع) روایت است که فرمود:
«خوشا به حال کسی که عبادت و دعا را برای خدا خالص کرد، و دلش به آنچه دیدگانش میبیند نپرداخت، و با آنچه گوشهایش میشنود، یاد خداوند را فراموش نکرد!»
منبع: کتاب به سوی دوست، ص ۱۳۸
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%85%d9%88%d9%87%d8%a8%d8%aa-%d8%a8%d8%b2%d8%b1%da%af-%d8%a7%d8%ae%d9%84%d8%a7%d8%b5/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.