- ثقلین - http://thaqalain.ir -
برخی کتب تاریخی – به ویژه تألیفات اهل سنت – ناظر به چنین مطلبی هستند، اما باید دانست زمانی که امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هر دو زنده بودند، مقام امامت و خلافت به امام حسن(ع) تعلق داشت، و امام حسین مانند سربازی در خدمت امام خویش بود. البته، با فرض پذیرش برخی تفاوت‌های ظاهری در رفتار این دو امام بزرگوار، شاید امام حسن(ع) در مقابل افسار گسیختگی‌ها و جسارت‌های معاویه، که از محدودیت‌هایی برخوردار بود که امام حسین(ع) چنین محدودیتی نداشت و شاید حضرتشان با اجازه و هماهنگی امام و برادر بزرگتر خویش، با سخنان تندتر و صریحتری در برابر معاویه و اعوان و انصارش موضع‌گیری می‌کرد تا شاید دست کم مردم را از خواب غفلت بیدار نموده و حجت را بر آنان تمام نماید و زیاده‌روی‌های حاکمان را تا حد امکان، متوقف کند.
منبع: اسلام کوئست
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%85%d9%88%d8%b6%d8%b9-%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%85-%d8%ad%d8%b3%db%8c%d9%86-%d8%b9%d9%84%db%8c%d9%87-%d8%a7%d9%84%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85-%d9%86%d8%b3%d8%a8%d8%aa-%d8%a8%d9%87-%d9%85%d8%b9%d8%a7%d9%88/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.