مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم
این گنج پُربهاست، من ارزان نمی‌دهم
 
گر انتخاب جنّت و کویت به من دهند
کوی تو را به جنّت و رضوان نمی‌دهم
 
نام تو را به نزد اجابت نمی‌برم
این اسم اعظم است، به دیوان نمی‌دهم
 
جان می‌دهم به شوق وصال تو، یا حسین!
تا بر سرم قدم ننهی، جان نمی‌دهم
 
ای خاک کربلای تو، مُهر نماز من!
آن مُهر را به مُلک سلیمان نمی‌دهم
 
ما را غلامی تو بُوَد تاج افتخار
این تاج را به افسر شاهان نمی‌دهم
 
دل جایگاه عشق تو باشد، نه غیر تو
این خانه‌ی خداست، به شیطان نمی‌دهم
 
گر جرعه‌ای ز آب فراتم شود نصیب
آن جرعه را به چشمه‌ی حَیوان نمی‌دهم
 
تا سر نهاده‌ام چو «موید» به درگهت
تن زیر بار منّت دونان نمی‌دهم

شاعر: سیدرضا مؤید