چرا خدای متعال در آیه ۴۱ سوره طه خطاب به حضرت موسی(ع) فرمود: «وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْس»، و نفرمود: «وَ اصْطَنَعْتُکَ لی»؟

پاسخ اجمالی

«نفس» در این آیه به معنای نفس مصطلح در دانش فلسفه و کلام نیست، تا چنین اشکالی پیش آید که برای خدا نمی توان نفسی را در نظر گرفت. به عبارتی تعبیر «لِنَفْسی‏» در آیه، شدت نزدیکی و اختصاص را می رساند؛ یعنی خدا به حضرت موسی(ع) می فرماید که تو را برای رسالت و نبوت خودم، انتخاب کرده و مختص گردانیدم.[۱] این مقام بسیار بلندى است که خدا بفرماید من ترا براى خودم برگزیدم.[۲]
با این وجود احتمال دارد که نفس برای تأکید باشد؛ یعنی کلام در تقدیر اینگونه بود:«و اصطفیتک لى نفسى».[۳]یعنی تو را برای خود خودم آفریدم.

[۱]. فیض کاشانی، ملا محسن، الاصفی فی تفسیرالقرآن، ج ‏۲، ص ۷۵۹، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق؛ ابن عطیه اندلسى، عبدالحق بن غالب، المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، ج ‏۴، ص ۴، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.

 منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۲]. طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏۹، ص ۳۳، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش.

[۳]. رشیدالدین میبدى، احمد بن ابی سعد، کشف الأسرار و عده الأبرار، ج ‏۶، ص ۱۲۶، تهران، امیر کبیر، چاپ پنجم، ۱۳۷۱ش.