- ثقلین - http://thaqalain.ir -
بنده وقتی بزرگی سلطهی خداوند و گستردگی ملکش و جلالت قدرتش را شناخت، و دانست که [موجود] ممکن، هیچ و عدم است، و [دانست که] او از خود به اندازهی سنگینی یک ذرّه خوبی و خیر ندارد، و توانائی بر سود و زیان و مرگ و زندگی و رستاخیزش ندارد، عقل و خردش با خضوع و اظهار خواری و فروتنی در پیشگاه او، مغلوب و مقهور میشود؛ و دلش در برابر بزرگی و جلال و عظمت سلطنتش، فروتنی و خشوع بیرون از حدّ و وصفی پیدا میکند؛ و مراقب و متوجّه حضور و نظرش و آنچه از ردّ و قبول برای او ظاهر میشود، میگردد، مراقبتی که یک چشم بر هم زدن از آن جدا نمیشود.
منبع: کتاب به سوی دوست، ص ۱۴۴
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%85%d9%86%d8%b4%d8%a3-%d9%85%d8%b1%d8%a7%d9%82%d8%a8%d9%87-%d9%88-%d8%ad%d8%b6%d9%88%d8%b1-%da%a9%d8%a7%d9%85%d9%84/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.