امّا «هیبت» و آن نیز از معرفت به صفات جلال به وجود می‌آید. هر که فهمید که قادر متعال کیست؛ و آنچه از بازخواست و کیفر با منکران و ستیزه‌جویان ملّت‌های پیشین کرده، دانست؛ و ابتلای پیامبران و اولیاء را به رنج‌های بزرگ و تأثّری که از هراس او به گریه و بی‌هوش و ناله و دعای بسیار و آمرزش‌خواهی و زاری و توبه داشتند، فهمید؛ و درجه‌ی تقصیر و کثرت گناهان و زشتی کارهایش را شناخت، باید که حالش در هنگام ایستادن در پیشگاه او دگرگون شود؛ و اضطراب خائفان، او را بگیرد؛ آن‌گاه خوف و هراس او را بمیراند، و شرم آبش کند!

 منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۴۶