باور به ظهور شخصی که جهان را پر از عدل و داد کرده و ریشه های ظلم و ستم را می چیند اختصاص به اسلام نداشته بلکه، شامل ادیان مختلف الهی و آسمانی می شود و در اسلام، مسیحیت،[۱] یهودیت[۲] و زرتشت[۳] و… به ظهور این شخص نوید داده شده است.

بنابراین می توان گفت تمامی ادیان به آمدن موعودی مصلح باور دارند که این موعود در اندیشه زردتشت سوشیاتت،[۴] در اندیشه مسیحیت حضرت مسیح و غیره… و در اسلام حضرت مهدی(عج) است که قرآن و سنت به آمدن آن بشارت داده اند.
امّا در مورد اینکه مهدویت یعنی چه؟ باید اذعان داشت لغت مهدویت برگرفته از امام مهدی(ع) است.
«خلاصه و حقیقت مهدویت، منتهی شدن سیر جوامع جهان به سوی جامعه واحد و سعادت عمومی، امنیت و رفاه، تعاون و همکاری، همبستگی همگانی حکومت حق و عدل جهانی، غلبه حق بر باطل، غلبه جنودالله بر جنود شیطان نجات مستضعفان و نابودی مستکبران، و خلافت مؤمنان و شایستگان به رهبری یک رجل و ابرمرد الهی است که موعود انبیاء و ادیان و دوازدهمین اوصیاء و خلفای پیغمبر آخرالزمان است.»[۵]

امّا از آنجا که نام آن منجی در میان مسلمانان مهدی(عج) است، این اندیشه را به اندیشه مهدویت نامیده اند هر چند سایر ادیان به آن اندیشه موعودگرائی و … می گویند.
بهرحال، مهدویت، یک اندیشه و تفکر برگرفته از کتابهای آسمانی است که با فطرت و سنن عالم خلقت موافق است و در میان شیعیان در این اندیشه مباحث مهم ذیل بررسی می شود.

۱ – موعودگرائی و منجی گرائی در ادیان ابراهیمی و غیرابراهیمی.

۲ – مسأله مهدی باوری و موعود گرائی در اهل سنت.

۳ – اعتقاد به مهدویت از منظر شیعه که خود، مباحث ذیل را در بر دارد.

الف: مسأله ولادت و نسب و کودکی امام زمان(عج).
ب: ویژگیهای امام زمان(عج).
ج: مسأله انحراف در مهدویت و فرقه های انحراف.
د: مسأله غیبت امام زمان(عج).
ذ: مسأله علائم و زمینه های ظهور حضرت حجت(عج).
ر: مسأله وقایع ظهور و حکومت جهانی آن حضرت.
و…
بنابراین مهدویت، تعریف خاصی ندارد بلکه شامل یک اعتقاد می شود که مباحثی را در بردارد و کسی که می خواهد به این مقوله بپردازد بایستی به مطالب ذکر شده با دقت، بپردازد.

منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱ – تاریخ عصر ظهور، و مابعد الظهور (عصر غیبت)، محمد صدر.
۲ – اصالت مهدویت، آیت الله صافی، ج اول تا سوم، انتشارات حضرت معصومه.
۳ – او خواهد آمد، مهدی پور، نشر برقعی.
امام مهدی(عج):
برای تعجیل فرج زیاد دعا کنید، چرا که همین دعا موجب گشایش برای خود شماست.
شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸۵، دارالفکر

منبع:پرسمان

[۱] . انجیل لوقا / باب ۱۲ / آیات ۴۰-۳۵.
[۲] . کتاب مقدس / سفر مزامیر داود / مزمور ۳۷.
[۳] . اوستا، بخش یناهات / ۴۶.
[۴] . همان.
[۵] . لطف الله صافی گلپایگانی، اصالت مهدویت، ج ۲، بخش ۴، ص ۱۹، انتشارات حضرت معصومه، قم.