از جمله سیره‌ی امام صادق علیه السلام مطرح کردنِ مظلومیّتِ حضرتِ صدیقه‌ی طاهره سلام الله علیها بود، ایشان بانوانِ مدینه را طوری تربیت کرده بودند، تا ناراحتی برای پهلویِ آن‌ها پیش می‌آمد، یادِ پهلویِ حضرتِ فاطمه سلام الله علیها می‌کردند. بَشّارِ مُکاری می‌‌گوید بر امام صادق علیه السلام وارد شدم، دیدم طبقی از خرما مقابل ایشان است و در حالِ تناول از آن هستند، سلام عرض کردم، حضرت پاسخ دادند و فرمودند: از این خرما بفرمایید، عرض کردم: نمی‌توانم بخورم، فرمودند: چرا؟ مگر چه شده است که ناراحتی؟ گفت: در حالِ آمدن به اینجا بودم، یک خانمی زمین خورد و پهلویِ او درد گرفت، نامِ مادرتان حضرت زهرا سلام الله علیها را برد، و به کسانی که پهلویِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را آزردند نفرین کرد، مأمورانِ حکومتی به جرمِ نفرینِ به کسانی که به حضرتِ زهرا سلام الله علیها ظلم کردند، این خانم را دستگیر کردند و به زندان بردند. وجود مبارک امام صادق علیه السلام برافروخته شدند، فرمودند: بلند شو به مسجد برویم و در حقِّ آن مظلومه‌ای که به طرفداری از مادرِ ما حضرت زهرا سلام الله علیها محکوم به زندان شده است دعا کنیم، آمدند در مسجد نماز خواندند، دعا کردند، خداوندِ متعال آن بانو را از دستِ ظالمین نجات داد.