- ثقلین - http://thaqalain.ir -
به طور کلّی این صفات و ملکات فاضلهی چهارگانه که به اتفاق انبیا و حکما، فضیلت و شرافت حقیقی انسان به آن مربوط است (یعنی صفات کمال مذکوره از «حکمت» و «عدالت» و «عفّت» و «شجاعت» و تمام فروع آنها) سرچشمهی حقیقی و سبب اصلی آن در نفس، معرفت خدا و محبّت به جمال حقّ و کمال مطلق و بزرگی روح و قوّت و استعلای نفس ناطقه است که هرچه نفس، عالیتر است، و معشوق و مشتاقٌ الیهِ او بزرگتر، آثار این صفات در او بیش پدیدار است.
لذا مَثل اعلای این صفات، در عارفان و عاشقان حق -که انبیا و اولیا و حکمای الهیاند- بیش پدیدار است؛ و مرتبهی اَتمّ و اَکمل و اَعلای آن اوصاف، در نفس مقدّس حضرت ختمی مرتبت (ص) و حضرت علی (ع)، به خصوص در شجاعت و عشق و فداکاری حضرت حسین (ع) که حق را عارف و عاشقی بیمانند بود.
منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۷۷
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%85%d8%b5%d8%a7%d8%af%db%8c%d9%82-%d8%a7%d8%b9%d9%84%d8%a7%db%8c-%d8%b5%d9%81%d8%a7%d8%aa-%da%a9%d9%85%d8%a7%d9%84/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.