«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ * بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْری * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏».[۱]

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ الصَّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِین طَبِیبِنَا حَبِیبِنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّه بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحْبَتَهُ وَ نُصْرَتَهُ وَ رِضَاهُ وَ رَأفَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِم أَجْمَعِینَ».

رعایت تقوای الهی

شما بندگان صالح خدا و خود را به رعایت تقوای الهی، به پناه‌جویی در دژ محکم تقوا توصیه می‌کنم. تقوا سپر بلا است، تقوا سفره‌ی برکت است، تقوا بارش رحمت است، تقوا چراغ پر فروغ جان‌ها است و تقوا مایه‌ی جذب عنایت حق و از اسباب بصیرت واقعی است. انسان باتقوا فریب نمی‌خورد، فریب دشمن را نمی‌خورد، دوست و دشمن را اشتباه نمی‌گیرد، فریب لبخند غارتگر متظاهر را نمی‌خورد. خدای متعال فرمود: «إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً»،[۲] اگر تقوا داشته باشید خدا برای شما فرقان قرار می‌دهد.

فرقان وسیله‌ای است که انسان به وسیله‌ی آن بین حقّ و باطل فرق می‌گذارد، راه را از بیراهه تشخیص می‌دهد، فرق بین دشمن و دوست را می‌فهمد. این همان بصیرت است، انسان زمان را درک می‌کند، شرایط را درک می‌کند، اقتضائات را درک می‌کند، رسالت خود را می‌فهمد.

مراقبت انسان از خود

در تقوا ابتدائاً انسان باید مواظب خود باشد، چون تقوا وقایه است، مراقبت از خود است. انسان باید رفتار فردی خود را زیر ذرّه‌بین قرار بدهد، سخنی که خدا را ناراضی می‌کند نباید از دهان ما خارج شود. غیبت خدا را ناراضی می‌کند، نکبت و گناه دروغ بیشتر از شراب‌خواری است. شراب امّ الخبائث است، خیلی زشت است، شراب یعنی بی‌غیرتی، یعنی بی‌حیثیّتی، یعنی بی‌شرفی، امّا دروغ بدتر از شراب خوردن است. کسی که دروغ می‌گوید چه در اداره باشد، اداری است مردم را سرگردان می‌کند، به دروغ می‌گوید بگویید نیستم، جلسه دارم، برو فردا بیا کار تو را انجام می‌دهم، کار او را انجام نمی‌دهد. دروغ، غیبت، خلف وعده، خیانت در امانت، این‌ها مسائل مهمّی است که انسان باتقوا در حصن ایمان، در دژ تقوا این آتش‌ها را از خود دور می‌کند.

مراعات اخلاق در خانواده

بعد خانواده. در خانواده زور، استبداد، خود نشان دادن، زن و فرزند را از دین گریزان می‌کند. در مدیریت خانواده جدّیّت، قاطعیّت، توأم با مهربانی و منطق، توأم با رفاقت و همدلی، زبان تبیین، زبان توضیح و ارتباط متقابل، احترام متقابل.

زیان رسانیدن کفر به انسان

«قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ ناراً»،[۳] همین‌طور که باید دژ ایمان شما، سنگر تقوای شما، شخص شما را از آتش جهنّم و از نکبت‌های دنیا… چون گناه دنیای انسان را تلخ می‌کند، «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَهً ضَنْکاً»،[۴] خدا این هشدارها را از روی مهربانی به ما داده است، خدا از معصیّت ما ضرر نمی‌‌کند، وحشت ندارد، ترسی ندارد. هر چه می‌خواهی ظلم کن، هر چه می‌خواهی بداخلاقی کن، هر چه می‌خواهی بد باش، به خدا که ضرر نمی‌زنی.

هر چه کنی به خود کنی                               گر همه نیک و بد کنی

امّا خدا براساس لطفی که به بندگان خود دارد برای ما کفر را نمی‌پسندد، «وَ لا یَرْضى‏ لِعِبادِهِ الْکُفْرَ».[۵] خدا گناه را برای بنده‌ی خود شایسته نمی‌بیند، لذا هشدار می‌دهد اگر مراقبت نکردید به جهنّم می‌روید.

مواظبت از خود و خانواده

مراقبت فردی شما لازم است ولی کافی نیست. «قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ»، دست بچّه‌ها و همسر خود را بگیرید، نگذارید در گودال‌های گناه بیفتند، نگذارید به فساد کشیده شوند، نگذارید با افراد آلوده مرتبط شوند، نگذارید به شبکه‌های جهنّمی وصل شوند، «قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ». این جزء مسئولیّت‌هایی است که قرآن برای ما الزامی کرده، هم باید از خود مواظبت کنیم، هم باید از خانواده‌ی خود مواظبت کنیم.

در خانواده تقوای اساسی ارائه‌ی الگو است. «رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً»،[۶] پروردگار ما، از فرزندان و همسران من به من… آن‌چنان همسر من را خوب قرار بده، فرزندان من را ممتاز قرار بده که هر وقت می‌بینم اشک شوق بریزم، بگویم خدایا شکر چنین فرزندی دارم، چنین همسری دارم.

«وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً». امّا آرزوی من که در پیشگاه توی پروردگار مطرح می‌کنم این است که خود من و عائله‌ی من مجموعه‌ی ممتازی باشیم که دیگران ما را الگوی خود قرار بدهند، ما در همه‌ی خوبی‌ها امامت کنیم. ما پیشگام در ایثار باشیم، ما خط‌شکن میدان عفو و اغماض و گذشت باشیم، ما در خوش‌ اخلاقی اوّل باشیم، ما در حلم و حوصله و صبر و تحمّل یکدیگر جزء افراد انگشت نمای جامعه باشیم، «وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً».

تفسیر آیات سوره‌ی حمد

در بحث خطبه‌های گذشته در محضر سوره‌ی مبارکه‌ی حمد بودیم، به آیه‌ی کریمه‌ی «مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» رسیدیم. نکاتی را مرحوم آیت الحق، شیخ محمّد حسین مفسّر اصفهانی بیان می‌کنند. او و برادران او از اختران آسمان معنویّت و کرامت و معرفت و عرفان و فضائل عالی مورد غبطه بودند. هم آقا نجفی اصفهانی، هم حاج آقا منیر اصفهانی، هم مرحوم شیخ محمّد حسین. ایشان در تفسیر مجد البیان می‌فرمایند که «ثُمَّ إِنَّ المُستَفَاد مِنَ الکَلَمَاتِ الخَمسَه أَنَّ مِنهُ المَبدأ وَ بِهِ البَقَاء وَ إِلَیهِ المَعَاد». اولوهیّت از مبدأ متعال، ربوبیّت از ذات او و هدایت، نشان می‌دهد که از خود او شروع می‌شود، با او بقاء پیدا می‌کند و به سوی او برمی‌گردد. عالم آغازین، وسط عالم، پایان عالم، همه‌ی این آیات ثلاث، عوالم کون را به ما ارائه می‌کند. نمازگزار با خواندن این دو سه آیه‌ی سوره‌ی حمد سیری در همه‌ی عوالم می‌کند، خدا را، راه خدا را، مقصدی را که خدای متعال برای ما در نظر گرفته که «یَومُ الدِّین» در پیش است، ما از انجام و مسیر و آغاز یک سیر معنوی خواهیم داشت.

تجلّی رحمت خداوند در قیامت

«ثُمَّ إِنَّ المَقصودَ الأَصلِی مِن إِنشَاءِ القِیَامَه هُوَ إِیصَالُ الرَّحمَه لِأَهلِهِ وَ مِنهَ الإِنتِقَام مِن أَعدَائِهِم فَإِنَّهُ مِنَ الرَّحمَهِ لَهُم». خیلی نکته‌ی دقیقی است، این عارف بزرگوار، این انسان دلشکسته، این انسان کثیر البکاء، این عنصری که مائده‌ی آسمانی برای او می‌آمد و کلمات و عبارات تفسیر او هم مظهری از معنویّت و باطن‌گرایی او است. می‌فرماید: قیامت ترسناک نیست، نتیجه‌ی آن، حاصل آن، خشنودی است. مقصود اصلی از این‌که خدای متعال قیامت را انشاء می‌کند، ایجاد می‌کند، این است که به اهل قیامت رحمت خود را برساند. یکی از مظاهر رحمت خدا انتقام از دشمنان خدا است، این برای مؤمن خوشحال کننده است. عدل همه را خوشحال می‌کند جز ظالم، ظالم از عدل می‌ترسد، امّا توده‌ی مردم و مظلومین در انتظار انتقام الهی هستند که خدا داد مظلوم را از ظالم بگیرد.

آن روز که همه چیز را خیلی دقیق می‌سنجند، مظلومین ظالم را در چنگال عدالت می‌بینند خوشحال می‌شوند. از این جهت در سوره‌ی مبارکه‌ی الرّحمن… اساس نزول الرّحمن به عنوان تجلّی جمال خدا است. سوره‌ی الرّحمن عروس قرآن است، ۷۰ هزار ملک آن را بدرقه کرده‌اند تا به قلب پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) نازل شده است. خدا جلوه‌های رحمت را یکی بعد از دیگری برای دلگرمی بندگان خود نام برده است، به شمارش آورده است.

یکی از نعمت‌هایی که خدا در سوره‌ی الرّحمن از آن نام می‌برد، بعد هم می‌فرماید: «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ»،[۷] نعمت جهنّم است. «وَ فِی نِظامِ الکُلِّ کُلٌّ مُنتَظَم». شما یک ساختمان که می‌سازید این ساختمان اگر انبار نداشته باشد، اگر محلّی برای قضای حاجت نداشته باشد، ناقص است. این زوائدی که زندگی انسان‌ها در برخورد… ظلم زائده‌ی زندگی است، غدّه‌ی سرطانی است، وقتی این غدّه را می‌کَنند باید یک جایی باشد که در آن‌جا بیندازند. جهنّم جای جمع کردن غدّه‌های سرطانی ظلم و فسق و هنجارشکنی و بی‌دینی و بی‌عدالتی است. روز قیامت از این حیث تجلّی رحمت خدا است.

وضعیّت مؤمنین و کفّار در قیامت

در سوره‌ی مبارکه‌ی مطفّفین می‌خوانیم که «فَالْیَوْمَ الَّذینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ».[۸] آن روز مؤمنین از کفّار خندان هستند، وضع کافر را که می‌بینند می‌فهمند حسابی بوده، هیچ چیز در عالم بی‌حساب نیست، اگر کسی ظلم کرده انسان آن‌جا می‌بیند که ظالم سزای خود را می‌بیند. آن‌ها در دنیا به مؤمنین می‌خندیدند، مؤمن را به استهزاء می‌گرفتند، آن‌جا مؤمن «عَلَى الْأَرائِکِ یَنْظُرُونَ»،[۹] بر اریکه نشسته است، جهنّم و جهنّمی‌ها را می‌بیند، عمل و سزای عمل را می‌بیند. قرآن کریم می‌گوید: مؤمن آن‌جا می‌خندد. «هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ ما کانُوا یَفْعَلُونَ»، آیا مؤمنین به نتیجه‌ی عمل خود رسیدند؟ می‌بینند که هر بذری مثل خودش می‌روید، هر بذری رویش خود را دارد، می‌بینند که گندم از گندم بروید جو ز جو. آن‌جا جای عدالت است. بیایید حسابی با خدا باز کنیم، بذرهای خوب بکاریم، زمین دل خود را هم بَرَز کنیم، تخلیه کنیم، از گناهان خالی کنیم. بذر نماز و خدمت و خوبی و خیرخواهی را بکاریم، بذر خوش اخلاقی را بکاریم تا آن‌جا بر اریکه‌ آن‌ها را تماشا کنیم.

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ صَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ نَسْتَغْفِرُ اللَّهَ‏ وَ نَتُوبُ‏ إِلَیْهِ‏».

«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَ نَفسِی بِتَقْوَى اللَّهِ».

شما برادران و خواهران را در این روز ضیافت امام زمان (علیه السّلام)، در روز جمعه، سر سفره‌ی نماز جمعه، در این اجتماع دلنشینی که بحمد الله قطره‌ها به هم پیوسته، دریای رحمت الهی و غفران الهی را نشان می‌دهد. خودم و شما را دعوت به این می‌کنم که با رضای خدا زندگی کنیم، خدا را از خود ناراضی نکنیم.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏ * قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ * وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ».

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمینَ اللّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ عَلَی سَیِّدِ رُسُلِکْ و أَمِین وَحْیِک شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَی جَمِیعِ الأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ صَلِّ عَلَی سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ أمیرِ المُؤمِنینِ عَلِیِّ بنِ أَبِی طَالِب وَ عَلَی سَیِّدَهِ نِسَاءِ فَاطِمَهَ الزَّهراءِ وَ عَلَی سِبْطَیِ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ سِیِّدی شِبَابِ أَهلِ الجَنَّهِ وَ عَلَی أَئِمَّهِ الْمُؤمِنِینَ عَلِیِّ بنِ الْحُسَیْنِ وَ مَحَمَّدِ بْنِ علیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ موسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلیِّ بْنِ مُوسی وَ مُحَمَّدِ بْنِ علیٍّ و علیِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بنِ عَلِی‏ وَ الْخَلَفِ الصَّالِحِ الحُجَّهِ القَائِمِ حُجَجِکَ عَلَی عِبادِکَ وَ أُمَنَائِکَ فِی بِلَادِکَ بِهِم نَتوَلَّی وَ مِنْ أَعْدَائِهِمْ نَتَبَرَّءُ إِلَی الله تَبارَکَ تَعَالی».

«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَ نَفسِی بِتَقْوَى اللَّهِ».

گناه خطرناک است، برای رضای خدا گناه را از حیطه‌ی زندگی خود، جوارح خود، جوانح خود، ارتباطات خود دور کنیم و خدا را از نظر دور نداریم.

تبریک ۲۲ بهمن

در خطبه‌ی دوم ابتدائاً توجّهی به عظمت، وفا، ثبات قدم، بصیرت و قابل ستایش بودن ملّت مؤمن و  ولایی ایران داشته باشیم که پایان سی و هشتمین سال انقلاب در ۲۲ بهمن را جشن گرفتند و با حضور اعجاب‌انگیز خود هم نشان دادند که منتظر قدوم مبارک آقای سفر کرده‌ی ما، امام زمان (علیه السّلام) هستند. به شدّت انتظار می‌کشند، اعلان می‌کنند آقا بیا، ما آماده هستیم فدای قدوم مبارک شما شویم، همه‌ی ما آمده‌ایم، همه‌ی ما آماده‌ایم. برای دهان یاوه‌گوی دشمن مشت محکمی بود، یک مواجهه‌ی عملی بود.

لذا به تبعیّت از زعیم بزرگوار خود، رهبر نورانی و فرزانه‌ی خود… ابتدائاً تکلیف، شکر بارگاه خدا است. شما مؤمن هستید، ما هم قطره‌ای از دریای عظمت شما بودیم، اوّلاً باید سر به آستان خدا به عنوان سجده‌ی شکر بگذاریم که خدا این دل را به ما داده، خدا این همّت را به ما داده، خدا این بصیرت را به ما داده است.

به وجود آمدن الفت بین دل‌های مؤمنین

«لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً ما أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ»،[۱۰] حبیب من، پیامبر من، این‌که می‌بینی مردم پروانه‌ی شمع تو هستند تو دل‌ها را برای خود آب نکرده‌ای، این کار کار خدای تو است. خدا مقلّب القلوب است، دل‌های شما را به شهدا، به امام شهدا، به راه شهدا، به انقلاب شهدا، به انقلاب امامت، به انقلاب ولایت عجین کرده است. خدا دل‌های شما را با محبّت دین عجین کرده، با اولیای دین و رهروان دین عجین کرده، این جای شکر دارد.

در قدم دوم باید از همدیگر تقدیر و تشکّر کنیم، به همدیگر این روحیه را، این بصیرت را باید مبارک باد بگوییم.

حضور مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن

نکاتی که در تحلیل این راهپیمایی می‌شود برداشت کرد و به عنوان ترجمان نیّات شما بزرگواران بازگو نمود، مطلب اوّل این است که امسال راهپیمایی ما از نظر حضور مردم یک افزایش چشمگیر کمّی داشت. به خصوص شهرستان‌هایی مثل مرکز استان فارس، سومین حرم اهل بیت عصمت و طهارت شیراز که واقعاً رکورد حضور را زد. مدال‌آور نمره اوّل در صحنه‌ی حضور بود. یزد، مهاباد، قم و برخی از شهرها نسبت به سال‌های گذشته نه این‌که کمی بیشتر بود، خیلی بیشتر بود، گویی همه آمده بودند. این افزایش کمّی خیلی درس‌ها، خیلی پیام‌ها دارد. یکی از پیام‌ها این است که «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ».[۱۱] معلوم می‌شود همان دستی که شما را در انقلاب مقاومت بخشید، از شکنجه و توپ و تانک نترسیدید، در خیابان‌ها زیر پرچم امامت و ولایت حضور پیدا کردید، خدا شما را پیروز کرد. در هشت سال دفاع مقدّس پیر و جوان در صحنه‌های نبرد حضور پیدا کردید، خسته نشدید، خدا شما را پیروز کرد.

بعد از جنگ بسیار خطرناک فتنه‌ی ۸۸ جعل و دروغ تقلّب و فتنه‌ی اشخاصی که از زمینه‌ها و سوابق خود استفاده کرده بودند و آن قائله را به پا کردند. خدا به دل‌های شما انداخت و روز ۹ دی آمدید و خدا پیروزی را به وسیله‌ی شما خلق کرد. خدایی که در طبس نشان داد نیازی به شما ندارد، ولی اگر ۲۲ بهمن، اگر روز قدس، اگر ۹ دی، اگر در انقلاب شما را به میدان می‌آورد عظمتی است که خدا می‌خواهد شما را نشان بدهد. «وَ یَتَّخِذَ مِنْکُمْ شُهَداءَ»،[۱۲] خدا می‌خواهد شما را در دنیا به عنوان برترین مردم عالم ارائه کند.

سخنان رهبر انقلاب در مورد ۲۲ بهمن

نکته‌ی دوم بصیرت غیر قابل وصف چشمه‌ی بصیرت است که تشنگان بصیرت از آن‌جا بصیرت می‌گیرند. مقام معظّم رهبری در دیدار عزیزان نیروی هوایی وقتی حرف رئیس جمهور جدید آمریکا را اشاره فرمودند، فرمودند: جواب آن‌ها را مردم ما روز ۲۲ بهمن خواهند داد. حضرت آقا، نائب امام زمان (علیه السّلام)، رهبر عزیز، روح مردم است، قلوب مردم با ایشان همراه است. خود ایشان مردم است، مردم او هستند. این را پیش‌بینی می‌کرد، شبیه پیش‌بینی‌هایی که در مورد پیروزی سوریه، پیروزی لبنان و خیلی جاهای دیگر با الهام الهی این پیش‌گویی‌ها را می‌کنند. در انتخاب رئیس جمهوری فعلی آمریکا هم پیش‌گویی حضرت آقا را خدای متعال آبروی مضاعفی داد، فوق آنچه فکر می‌کردند، خدای متعال در زمینه‌ی آبرو دادن به این مردم عنایت خود را شامل حال آن‌ها کرد.

اعتراف دشمن در مورد راهپیمایی ۲۲ بهمن

نکته‌ی سوم این حضور حماسی سبب اعتراف دشمنان بود. در هیچ سالی دشمن این‌طور اعتراف به این‌که جمعیّت میلیونی برای تظاهرات ۲۲ بهمن آمده بودند نکرده بود. این اوّلین مرتبه بود که استقامت شما آن‌ها را به عقب راند و به عظمت شما اعتراف کردند.

در صحنه‌ بودن مردم در انقلاب

نکته‌ی دیگر این است که همه باید بدانند انقلاب مردم انقلاب فقاهتی است، انقلاب ولایتی است، انقلاب حسینی است، انقلاب اسلامی است و در انقلاب اسلامی با رهبری صاحب ولایت این انقلاب رخ داده است و واقع شده است. اگر مردم حضوری این‌چنینی دارند معنای آن این است که ما خودمان انقلاب کردیم، صاحب انقلاب خود ما هستیم، نگهبان انقلاب خود ما هستیم، سپر انقلاب خود ما هستیم، فدائیان انقلاب خود ما هستیم.

مشکلات مردم در جامعه

معنای آن این نیست که ما از مسئولین گله‌مند نیستیم، این شرایط که امروز مردم ما با تلخی‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند، مسئله‌ی رکود، گرانی، بیکاری، شیوع اعتیاد -بعضی چیزها را خجالت می‌کشم در تریبون نماز جمعه بگویم، شرمنده هستم و دل من می‌سوزد- تبعیض. این‌ها چیزهایی است که مردم از مسئولین مطالبه می‌کنند که حل شود.

صحبت از آشتی ملّی

این انسجام ملّی، این تشکّل دینی، این همدلی معنوی و انقلابی نشان داد حرف بعضی که گویا می‌خواهند اعلان موجودیّت کنند… در فتنه سهم داشتند، زیان‌های غیر قابل جبرانی در فتنه‌ی ۸۸ به مردم وارد کردند، باز زبان آن‌ها دراز شده، آشتی ملّی می‌گویند. حضور فراگیر مملکتی و ملّی انواع مختلف مردم، صنف‌های مختلف، خصوصاً جوان‌ها و نوجوان‌های عزیزی که امام را ندیدند، جبهه را درک نکردند، سال ۵۶ و ۵۷ توپ‌ها و تانک‌ها و مسلسل‌ها را ندیدند. امروز در یک حضور حماسی عاشقانه در هوای سرد، زیر برف، در این شرایط کنار مردم آمدند، اعلان کردند ما هم همان مطالب را یافته‌ایم و با همه‌ی وجود خود انقلاب را باور کرده‌ایم.

چه کسی می‌خواهد آشتی کند؟ چه کسی قهر بوده است؟ این‌ها یک امّت هستند، یک امام دارند، آن‌هایی که با امامت سازگار نبودند، با مردم سازگار نبودند، فتنه کردند، بسیجی را برهنه کردند، کتک زدند، جانبازهایی از بسیجی‌های ما هنوز هم مظلومانه در خانه هستند، به حضرت سیّد الشّهداء (علیه السّلام) جسارت کردند، اصل نظام را قبول نداشتند، نه غزّه نه لبنان شعار دادند. انواع هتّاکی‌ها را به مقدّسات و شعائر ما و امام و انقلاب کردند، حالا آمده‌اند می‌گویند بیایید آشتی ملّی داشته باشیم. مردم هرگز با شما آشتی نخواهند کرد.

ادّعای جنگ با ایران

نکته‌ی دیگر این است که مسئول امور اروپا گفته اگر برجام نبود وقوع جنگ ضروری بود. این یک فریب است، یک دروغ است. اگر دنیا با ما نمی‌جنگد توان جنگ در خود نمی‌بیند. آزموده است، هشت سال – حالا که شرق با آن‌ها نیست- شرق و غرب با این ملّت جنگیدند. ملّت ما ملّتی است که اگر دشمن حمله کند ملّت شجاعی هستند و تا آخر ایستاده‌اند و هرگز عقب‌نشینی نمی‌کنند. اگر آمریکا و قدرت‌های استکباری جهان سلطه به ما حمله نمی‌کنند معلول اقتدار ما است، معلول روحیّه‌ی دینی ما است، معلول حکم جهاد واقعی اهل بیتی ما است، جهاد معقول ما است. این‌ها از این روحیّه‌ی ایثارگرانه‌ی شهادت طلبانه‌ای که بحمدالله در کنار آن قدرت نظامی ما در حدّی است که قدرت هفتم نظامی دنیا را حیازت کرده‌ایم و سرافزار و سربلند سر سفره‌ی شهدا هستیم. از این جهت آن‌ها می‌خواهند افکار ما را به برجامی که خاصیّتی نداشت توجّه بدهند، بگویند حداقل این خاصیّت را داشت که شما مبتلا به جنگ نشدید.

توجّه مسئولین به اقتصاد مقاومتی

از طرفی دو جنگی که ما الآن درگیر هستیم یکی جنگ اقتصادی است و دیگری جنگ فرهنگی است. می‌خواهند حواس مسئولین را از این اقتصاد مقاومتی پرت کنند. رهبر عزیز ما یک برنامه‌ی کارشناسی شده‌ی مطالعه شده‌ی شفّاف را گام به گام به مسئولین تفهیم می‌کنند و گاهی موارد جزئی آن را هم می‌گویند. دنیا برای این‌که هم فرافکنی کرده باشد، هم عذری برای کم کاری آن‌‌هایی که می‌خواهند کار خود را توجیه کنند فراهم کرده باشد، این حرف‌ها را می‌گوید. بر مسئولین ما واجب است به عنوان ادای دین به این مردمی که ۲۲ بهمن آمدند و به شما امنیّت دادند، به شما دلگرمی دادند، تکیه‌گاه شما این مردم هستند…

برای این‌که مردم را در جایگاه آن‌ها مورد اکرام قرار بدهید باید به مشکلات اقتصادی، به مسئله‌ی معیشت مردمی که واقعاً چیزی ندارند، حسّاسیّت نشان بدهید. نگویید چه باید بکنیم، بیایید توضیح بدهید چه کاری انجام داده‌اید. چیزی را بگویید که مردم در زندگی خود آن‌ را لمس کنند. و الّا شما آمار بدهید آمارهای شما رسانه‌ای است، مردم به جیب خود نگاه می‌کنند، مردم به سفره‌ی خود نگاه می‌کنند، مردم به جوان‌های خود در خانه نگاه می‌کنند. به جوان‌های خود نگاه می‌کنند خجالت می‌کشند، گاهی هم پیش ما می‌آیند و ما هم ناراحت می‌شویم. می‌گویند ما با این جوان‌ها چه کنیم؟ ما برای این‌ها باید چاره‌ای بیندیشیم.

در برابر شبکه‌های مجازی اقدام نکردید و این سیل بنیان‌کن آمده است و خطر جدّی است، برای این‌ها چاره‌ای بیندیشید.

انقلاب مردم بحرین

مظلومیّت مردم به پا خواسته‌ی بحرین که ششمین سال انقلاب خود را می‌گذرانند، این همه سرکوب، این همه شکنجه. این همه شهیدی که از جوان‌های مردم، از علمای مردم این حکومت وابسته گرفته است. نه تنها این انقلاب خاموش نشده است، بلکه مردم بحرین محکم‌تر، آتشین‌تر از سال‌های قبل به صحنه آمده‌اند، جان به کف گرفته‌اند. من به حکومت آل خلیفه توصیه می‌کنم راه شاه را نرود، شاه هم امام را به ترکیه تبعید کرد، این‌طور فهمیده می‌شود که شما هم می‌خواهید همان راه را بروید. روزهای آخر شما است، به امّت خود، به مردم خود احترام کنید، درخواست آن‌ها درخواستی است که مردم دنیا می‌فهمند. مردم حقّ رأی می‌خواهند، استقلال می‌خواهند، استبداد را نمی‌پذیرند. این‌ها قطعاً پیروز هستند و شما با ظلم‌های خود هم در پیشگاه خدا مغضوب هستید، هم در دادگاه وجدان بشریّت مغضوب هستید و هم شکست در انتظار شما است و نابودی شما نزدیک است.

حملات عربستان به یمن

حکومت عربستان! تا چه زمانی می‌خواهی کودک بکشی؟ ۸۰ درصد مراکز بهداشتی درمانی را بمباران کرده‌اند. در همین روزهای گذشته مجلس عزای بانوان را به خاک و خون کشیدند. بانو می‌کشند، کودک می‌کشند، مریض می‌کشند، مدرسه خراب می‌کنند، مسجد خراب می‌کنند. لعنت بر سازمان ملل! لعنت بر فضاهایی که یک روز این رژیم را کودک کش معرّفی کردند، فردا رشوه دادند رئیس سازمان ملل این اسم را برداشت. چه رسوایی بالاتر از این؟!

بزرگداشت حماسه‌ی آذربایجان

۲۹ بهمن روز حماسه‌ی آذربایجان قهرمان ثابت قدم عاشق اهل بیت عصمت و طهارت است. در سال ۵۶ در اربعین شهدای قم موتور انقلاب را گرم کردند و روند انقلاب را تسریع کردند. به تعبیر مقام معظّم رهبری در این ۱۳۰ سال اخیر مردم آذربایجان در تمامی انقلاب‌ها و نهضت‌ها رکن بوده‌اند، بصیرت عالی داشته‌اند. امروز هم نمره را از نایب امام زمان (علیه السّلام) و إن‌شاء‌الله خود امام زمان دریافت می‌کنند. همه‌ی ملّت ما، مردم ما، زن و مرد ما، پیر و جوان ما، همه زیر پرچم ولایت دست به دست هم داده‌اند تا حکومت جهانی مولای ما حضرت حجّت را در آغوش بگیرند.

آن‌جا است که می‌گوییم: «وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ».[۱۳]

[۱]– سوره‌ی طه، آیات ۲۵ تا ۲۸٫

[۲]– سوره‌ی انفال، آیه ۲۹٫

[۳]– سوره‌ی تحریم، آیه ۶٫

[۴]– سوره‌ی طه، آیه ۱۲۴٫

[۵]– سوره‌ی زمر، آیه ۷٫

[۶]– سوره‌ی فرقان، آیه ۷۴٫

[۷]– سوره‌ی الرّحمن، آیه ۱۳٫

[۸]– سوره‌ی مطفّفین، آیه ۳۴٫

[۹]– همان، آیه ۳۵٫

[۱۰]– سوره‌ی انفال، آیه ۶۳٫

[۱۱]– سوره‌ی حجر، آیه ۹٫

[۱۲]– سوره‌ی آل عمران، آیه ۱۴۰٫

[۱۳]– بحار الأنوار، ج ‏۹۹، ص ۱۰۹٫