یک روز مرتضی گفت: «بیاییم و برای بچّه‌هایی که فقر مالی دارند، مقرری تعیین کنیم.» با شهید چمران موضوع را مطرح کردیم. ایشان گفتند: «اگر اسم پول را وسط بیاورید، خدا از بین می‌رود. سعی کنید اگر می‌خواهید به رزمنده‌ای هم پول بدهید، طوری بدهید که نفهمد. بگذارید در معامله‌ای که با خدا دارند، صادق باشند.»

به همین جهت بدون این‌که رزمنده بفهمد، ما خانه‌ها را پیدا می‌کردیم و یکی – دو روز به شهرهای دور و نزدیک می‌رفتیم و این پول را به آن‌ها می‌رساندیم.

منبع: کتاب «رسم خوبان ۱۵- رفاقت و مردم‌داری»؛ شهید مرتضی نورصالحی، ص ۷۷٫ / مردان میدان مین، ص ۳۴٫