آنچه علماى اخلاق فرمودهاند، برگرفته از مجموع روایاتى است که در این زمینه وجود دارد.

امام باقر (علیهالسلام) درباره روزه «عوام» مىفرماید: «روزهدار هر کارى انجام دهد، براى روزه او زیانى ندارد ؛ اگر از چهار کار خود دارى کند: خوردن، آشامیدن، آمیزش با زنان و فرو رفتن در آب».[۱]

امام صادق (علیهالسلام) درباره روزه «خواص» مىفرماید: «هرگاه روزهدار بودى، باید گوش و چشم تو در برابر کارهاى حرام و همه اعضاى تو در برابر کارهاى زشت نیز روزهدار باشد».[۲]

حضرت على (علیهالسلام) درباره روزه «خواص الخواص» مىفرماید: «روزه قلب و خوددارى از فکر گناه، برتر از روزه شکم و خوددارى از خوراک است».[۳]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی

[۱] – من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۱۰۷٫

[۲] – بحارالانوار، ج ۹۶ ص ۲۹۲٫

[۳] – ر.ک : غررالحکم و دررالکلم.