علماى سابق بسیار از غذاى حرام اجتناب داشتند، خدا مى داند که غذا چه قدر در ایمان و کفر و اعمال خیر و شرّ انسان مدخلیّت دارد.

یکى نقل مى کرد: براى شخصى، رفیقش از اروپا مربّاى فاره (موش) هدیه فرستاد.

هم چنین نقل مى کرد: یکى از اولاد خوانین و بزرگ زادگان شهر ما سفیر ایران در پاریس بود، پادشاه وقت فرانسه ایشان را براى صرف غذا دعوت کرده بود و بعد از صرف غذا به ایشان گفته بود: مى دانید غذاى امروز شما چه قدر هزینه برداشته است و از کدام دریا لاک  پشت، قورباغه و خرچنگ تهیّه نموده ایم؟ وى مى گوید: در جاى خلوت، تمام غذایى را که خورده بودم فورا استفراغ کردم و اجازه ى مرخّصى گرفتم.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد