طبری شیعی گفته است:

زیستن حضرت با جدّش ۶ سال و ۴ ماه بود. پس از جدّش، با پدرش ۲۹ سال و ۴ ماه زیست و پس از شهادت پدر با برادرش ۱۰ سال و ۱۰ ماه زیست و پس از برادرش، ایّام امامتش که بقیه‌ی حکومت معاویه و روزهایی از حکومت یزید بود، ۱۰ سال و ۶ ماه طول کشید. آنگاه در حالی که عمر او ۵۷ سال بود، در سال ۶۰ هجری، در ماه محرّم، روز عاشورا که دوشنبه بود به جوار رحمت پروردگار شتافت. میان او و برادرش ۶ ماه فاصله بود.

قال الطّبریّ:

وَ کَانَ مُقَامُهُ مَعَ جَدِّهِ سِتَّ سِنِینَ وَ أَرْبَعَهَ أَشْهُرٍ، وَ بَعْدَ جَدِّهِ مَعَ أَبِیهِ تِسْعاً وَ عِشْرِینَ سَنَهً وَ أَرْبَعَهَ أَشْهُرٍ، وَ مَعَ أَخِیهِ بَعْدَ أَبِیهِ عَشَرَ سِنِینَ وَ عَشْرَهَ أَشْهُرٍ، وَ بَعْدَ أَخِیهِ أَیَّامُ إِمَامَتِهِ بَقِیَّهُ مُلْکِ مُعَاوِیَهَ وَ مِنْ أَیَّامِ یَزِیدَ وَ هِیَ عَشْرُ سِنِینَ وَ سِتَّهُ أَشْهُرٍ؛ وَ صَارَ إِلَى کَرَامَهِ اللَّهِ -عَزَّ وَ جَلَّ- وَ قَدْ کَمَلَ عُمُرُهُ سَبْعاً وَ خَمْسِینَ سَنَهً فِی عَامِ السِّتِّینَ مِنَ الْهِجْرَهِ، فِی الْمُحَرَّمِ یَوْمَ عَاشُورَاءَ وَ هُوَ یَوْمُ الْإِثْنَیْنِ. وَ کَانَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ أَخِیهِ سِتَّهُ أَشْهُر.[۱]

[۱]– دلائل الإمامه :۱۷۷٫