از این جهت می‌گویند که حضرت صدیقه‌ی طاهره فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) و امیر المؤمنین (علیه السّلام) که از جمله تفسیرهایی که برای «ذَکَرٍ وَ أُنْثى» این آیه آمده است یکی آدم و حوا است و یکی پدر ما امیر المؤمنین (علیه السّلانم) و مادر امامان، مادر خلقت حضرت فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) است که این‌ها اساس عالم خلقت هستند. «إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى‏»[۱] در این ظاهر آدم پدر است، ولی امیر المؤمنین (علیه السّلام) فرمود: «کُنتُ مَعَ الأنبیاءِ سِراً»[۲] من با همه‌ی انبیاء همراه بودم. امیر المؤمنین (علیه السّلام) آدم را بدرقه کرده است. در واقع او اساس است که جان پیغمبر خاتم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است و خاتم «أَوَّلَ مَا خَلَق‏»[۳] است و جلوه‌ی «أَوَّلَ مَا خَلَق» امیر المؤمنین، علیّ بن ابی‌طالب (صلوات الله علیه) است و سوم حضرت زهرا (سلام الله علیها) است که این‌های مجرای خلقت از ابتدای تکوین عالم آفرینش تا پایان و انقراض عالم است که انقراض هم ندارد. همیشه پدر و مادری واقعی به عهده‌ی این‌ها است، «إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى‏».[۴]

[۱]– سوره‌ی حجرات، آیه ۱۳٫

[۲]– عبقات الأنوار فی إمامه الأئمه الأطهار، ج ‏۱۷، ص ۶۸۷٫

[۳]– الکافی (ط – الإسلامیه)، ج ‏۱، ص ۴۴۲٫

[۴]– سوره‌ی حجرات، آیه ۱۳٫