حسن باقری؛ درباره‌ی جمع‌بندی نهایی فرماندهان سپاه، پیرامون حضور نظامی ایران در جبهه‌ی سوریه – لبنان نیز می‌نویسد:

«جلسه‌ی فرماندهان لشکرهای سپاه با فرمانده کل سپاه ۹/۴/۶۱» … برادر محسن رضایی راجع به سوریه صحبت‌هایی را مطرح کرد و گفت:

از ابتدا که ما به سوریه رفتیم به این نتیجه رسیدیم که ارتش سوریه رسماً نمی‌تواند وارد جنگ شود، به خصوص که در داخل لبنان نیز، به صورت صد در صد دفاع نمی‌کند و حاضر نیست لشکرهایش ضربه‌ی مهمی ببینند. قرار بود ارتش‌های الجزایر و لیبی نیز بیایند، که نیامدند.

مسأله‌ی دوّم ما در آن‌جا؛ مشکل جغرافیایی است [به این معنی] که راه زمینی [ارتباطی با ایران را] نداریم.

مسأله‌ی سوّم؛ تداوم جنگ ایران و عراق و تجزیه شدن نیروهای ایران [در دو جبهه] و عدم پشتیبانی مردمی از رزمندگان ایرانی در سوریه و لبنان است.

امام قاطعانه فرمودند: دیگر نباید حتّی یک نفر نیرو [به سوریه و لبنان] برود و حتّی گفتند ما در این وسط مقداری بازی خوردیم.

در هاله‌ای از غبار، ص ۱۹۱٫