ماه صیام ماه خداوند ذوالعطاست

 ماه  وفور فیض و کرامات کبریاست

 ماه صعود روح به اوج فضیلت است

 ماه نزول مائده ی رحمت خداست

 ماه قعود و ماه قیام و مه نماز

 ماه سجود و ماه سلام و مه دعاست

 ماه پناه خواستن از هول رستخیز

 بردر گه کریم خطا پوش ذوالعطاست

 ماه نجات و مغفرت و بخشش است وجود

 ماه شکستن صنم سرکش هواست

 ماه گذشتن از هوس و رستن از خودی

 ماه انابه از گنه و ماه التجاست

آید به گوش دمبدم این مژده از سروش

 آن را که دل به حضرت معبود آشناست

شهر الله است این مه و اعمال را جزا

 در پیشگاه حق ز شهور دگر جداست

ماه صیام، ماه بزرگ ضیافت است

 گسترده خوان بخشش رحمان به هر کجاست

 این ماه، ماه جوشش فیض است و این سخن

 نص کلام خالق غفار ذوالعلاست

 هست از هزار ماه فزون قدر او و قدر

 قدرش ز قدر اوست که پر قدر و پر بهاست

 ماه نزول مصحف و روح و فرشتگان

 ماه خدا و ماه علی ماه مجتبا ست

 در نیمه ی مبارک این ماه پر شکوه

 در جلوه روی ماه حسن سبط مصطفی ست

ماه حسن ولیّ خداوند ذوالمنن

 ماه تجلّی گهر بحر «انّما» ست

ماه شکفتن گل گلزار احمدی است

 ماه رسیدن ثمر نخل«هل اتی» ست

میلاد سبط اکبر و نوباوه ی بتول

 زینت فزای این مه پر رونق و صفاست

 در بیت وحی ،عصمت کبرای سرمدی

 خندان چو گل به چهره ی خندان مرتضا ست

چون طلعت حسن گل رخسار بوالحسن

 گلنار و لاله گون و دل افروز و جانفزاست

در آستان مهدی زهرا به تهنیت

 شور و نشاط و غلغله از هر طرف بپاست

 عید تولد حسن و ماه مغفرت

 بخشد اگر خدا گنه عاصیان رواست

 روز ولادت حسن و عید مسلمین

 گر سر به خط پیر جماران دهی سزاست

 یا رب به حق یوسف زهرا که لطف او

همواره یار رهبر وپیر و مراد  ماست

بر ما ببخش جرم و خطای گذشته را

 توفیق ده بدانچه تو را موجب رضاست

«مردانی»‌از تو می طلبد حسن عاقبت

چون خوشه چین خرمن اولاد مصطفی است

شاعر: محمدعلی مردانی